مقام امامت براى انبیاء
«وَ جَعَلْنَهُمْ أَئمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَ أَوْحَیْنَا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیرَتِ وَ إِقَامَ الصَّلَوةِ وَ إِیتَاءَ الزَّكَوةِ وَ كاَنُواْ لَنَا عَبِدِینَ؛(376) و آنان را پیشوایانى قرار دادیم كه به فرمان ما، (مردم را) هدایت مى كردند و انجام كارهاى نیك و برپاداشتن نماز و اداى زكات را به آنها وحى كردیم و تنها ما را عبادت مى كردند.»
نشانه امامت در قرآن
«إِنَّمَا وَلِیُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَ هُمْ رَكِعُونَ؛(377) سرپرست و ولىّ شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها كه ایمان آورده اند همانها كه نماز را برپا مى دارند، و در حال ركوع، زكات مى دهند.»
توجه خاص به امامت
«إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُكُمْ أَن تُؤَدُّواْ الْأَمَنَتِ إِلَى أَهْلِهَا وَ إِذَا حَكَمْتُم بَینَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُواْ بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا یَعِظُكمُ بِهِ إِنَّ اللَّهَ كاَنَ سمَِیعًا بَصِیرًا؛(378) خداوند به شما فرمان مى دهد كه امانتها را به صاحبانش بدهید! و هنگامى كه میان مردم داورى مى كنید، به عدالت داورى كنید! خداوند، اندرزهاى خوبى به شما مى دهد! خداوند، شنوا و بیناست.»