ارزش پذیرش عذر
«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِصَاصُ فِى الْقَتْلَى الحُرُّ بِالحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْأُنثَى بِالْأُنثَى فَمَنْ عُفِىَ لَهُ مِنْ أَخِیهِ شَىْ ءٌ فَاتِّبَاعُ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَدَاءٌ إِلَیْهِ بِإِحْسَنٍ ذَلِكَ تَخْفِیفٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَ رَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِیمٌ؛(346) اى افرادى كه ایمان آورده اید! حكم قصاص در مورد كشتگان، بر شما نوشته شده است: آزاد در برابر آزاد، و برده در برابر برده، و زن در برابر زن، پس اگر كسى از سوى برادر (دینى) خود، چیزى به او بخشیده شود، (و حكم قصاص او، تبدیل به خونبها گردد،) باید از راه پسندیده پیروى كند. (و صاحب خون، حال پرداخت كننده دیه را در نظر بگیرد.) و او [قاتل ]نیز، به نیكى دیه را (به ولى مقتول) بپردازد (و در آن، مسامحه نكند.) این، تخفیف و رحمتى است از ناحیه پروردگار شما! و كسى كه بعد از آن، تجاوز كند، عذاب دردناكى خواهد داشت.»
پذیرش عذر بدى دیگران
«وَ لَا تَسْتَوِى الحَسَنَةُ وَ لَا السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِى هِىَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِى بَیْنَكَ وَ بَیْنَهُ عَدَوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِىٌّ حَمِیمٌ؛ وَ مَا یُلَقَّئهَا إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُواْ وَ مَا یُلَقَّئهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ؛(347) هرگز نیكى و بدى یكسان نیست بدى را با نیكى دفع كن، ناگاه (خواهى دید) همان كس كه میان تو و او دشمنى است، گویى دوستى گرم و صمیمى است! امّا جز كسانى كه داراى صبر و استقامتند به این مقام نمى رسند، و جز كسانى كه بهره عظیمى (از ایمان و تقوا) دارند به آن نایل نمى گردند!»
از كارهاى پسندیده
«وَ لَمَن صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذَلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ؛(348) امّا كسانى كه شكیبایى و عفو كنند، این از كارهاى پرارزش است!»