استقامت در تبلیغ
«فَلِذَلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَ لَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَ قُلْ ءَامَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن كِتَبٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَیْنَكُمُ اللَّهُ رَبُّنَا وَ رَبُّكُمْ لَنَا أَعْمَلُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَلُكُمْ لَا حُجَّةَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَكُمُ اللَّهُ یَجْمَعُ بَیْنَنَا وَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ؛(312) پس به همین خاطر تو نیز آنان را به سوى این آیین واحد الهى دعوت كن و آن چنان كه مأمور شده اى استقامت نما، و از هوى و هوسهاى آنان پیروى مكن، و بگو: «به هر كتابى كه خدا نازل كرده ایمان آورده ام و مأمورم در میان شما عدالت كنم خداوند پروردگار ما و شماست نتیجه اعمال ما از آن ما است و نتیجه اعمال شما از آن شما، خصومت شخصى در میان ما نیست و خداوند ما و شما را در یك جا جمع مى كند، و بازگشت (همه) به سوى اوست!»
استقامت در تكلیف
«قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّى تُؤْتُونِ مَوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ لَتَأْتُنَّنِى بِهِ إِلَّا أَن یُحَاطَ بِكُمْ فَلَمَّا ءَاتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللَّهُ عَلَى مَا نَقُولُ وَكِیلٌ؛(313) گفت: «من هرگز او را با شما نخواهم فرستاد، تا پیمان مؤكّد الهى بدهید كه او را حتماً نزد من خواهید آورد! مگر اینكه (بر اثر مرگ یا علّت دیگر،) قدرت از شما سلب گردد. و هنگامى كه آنها پیمان استوار خود را در اختیار او گذاردند، گفت: «خداوند، نسبت به آنچه مى گوییم، ناظر و نگهبان است!»