استبداد و شقاوت
«وَ بَرَّا بِوَلِدَتِى وَ لَمْ یجَْعَلْنِى جَبَّارًا شَقِیًّا؛(223) و مرا نسبت به مادرم نیكوكار قرار داده و جبّار و شقى قرار نداده است!»
آیات خدا مقابل استبداد
«وَ تِلْكَ عَادٌ جَحَدُواْ بَِایَتِ رَبِّهِمْ وَ عَصَوْاْ رُسُلَهُ وَ اتَّبَعُواْ أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ؛(224) و این قوم «عاد» بود كه آیات پروردگارشان را انكار كردند و پیامبران او را معصیت نمودند و از فرمان هر ستمگر دشمن حق، پیروى كردند!»
حكومت استبدادى
«وَ كَتَبْنَا عَلَیهِمْ فِیهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَ الْعَینَ بِالْعَینِ وَ الْأَنفَ بِالْأَنفِ وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَ السِّنَّ بِالسِّنِّ وَ الْجُرُوحَ قِصَاصٌ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ وَ مَن لَّمْ یَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَئكَ هُمُ الظَّلِمُونَ؛(225) و بر آنها [بنى اسرائیل ]در آن [تورات ]مقرر داشتیم كه جان در مقابل جان، و چشم در مقابل چشم، و بینى در برابر بینى، و گوش در مقابل گوش، و دندان در برابر دندان مى باشد و هر زخمى، قصاص دارد و اگر كسى آن را ببخشد (و از قصاص، صرف نظر كند)، كفاره (گناهان) او محسوب مى شود و هر كس به احكامى كه خدا نازل كرده حكم نكند، ستمگر است.»