لذّتهاى حلال
«یَأَیُّهَا النَّبِىُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِى مَرْضَاتَ أَزْوَجِكَ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ؛(197) اى پیامبر! چرا چیزى را كه خدا بر تو حلال كرده بخاطر جلب رضایت همسرانت بر خود حرام مى كنى؟! و خداوند آمرزنده و رحیم است.»
برترى حلال بر حرام
«قُل لَّا یَسْتَوِى الْخَبِیثُ وَ الطَّیِّبُ وَ لَوْ أَعْجَبَكَ كَثرَةُ الْخَبِیثِ فَاتَّقُواْ اللَّهَ یَأُوْلِى الْأَلْبَبِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛(198) بگو: « (هیچ گاه) ناپاك و پاك مساوى نیستند هر چند فزونى ناپاكها، تو را به شگفتى اندازد! از (مخالفت) خدا بپرهیزید اى صاحبان خرد، شاید رستگار شوید!»
تجاوز به حدود خدا
«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تُحَرِّمُواْ طَیِّبَتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَ لَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ؛(199) اى كسانى كه ایمان آورده اید! چیزهاى پاكیزه را كه خداوند براى شما حلال كرده است، حرام نكنید! و از حدّ، تجاوز ننمایید! زیرا خداوند متجاوزان را دوست نمى دارد.»