وجوب پرداخت اجرت استمتاع از زن
«الْیَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّیِّبَتُ وَ طَعَامُ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حِلٌّ لَّكُمْ وَ طَعَامُكُمْ حِلٌّ لَّهُمْ وَ الْمُحْصَنَتُ مِنَ المُؤْمِنَتِ وَ المُحْصَنَتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ إِذَا ءَاتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِینَ غَیرَ مُسَفِحِینَ وَ لَا مُتَّخِذِى أَخْدَانٍ وَ مَن یَكْفُرْ بِالْایمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِى الاَخِرَةِ مِنَ الخَسِرِینَ؛(195) امروز چیزهاى پاكیزه براى شما حلال شده و (همچنین) طعام اهل كتاب، براى شما حلال است و طعام شما براى آنها حلال و (نیز) آنان پاكدامن از مسلمانان، و آنان پاكدامن از اهل كتاب، حلالند هنگامى كه مهر آنها را بپردازید و پاكدامن باشید نه زناكار، و نه دوست پنهانى و نامشروع گیرید. و كسى كه انكار كند آنچه را باید به آن ایمان بیاورد، اعمال او تباه مى گردد و در سراى دیگر، از زیانكاران خواهد بود.»
حلال خدا حرام نمى شود
«قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِى أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَ الطَّیِّبَتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِىَ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ فِى الْحَیَوةِ الدُّنْیَا خَالِصَةً یَوْمَ الْقِیَمَةِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الاَیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ؛(196) بگو: «چه كسى زینتهاى الهى را كه براى بندگان خود آفریده، و روزیهاى پاكیزه را حرام كرده است؟!» بگو: اینها در زندگى دنیا، براى كسانى است كه ایمان آورده اند (اگر چه دیگران نیز با آنها مشاركت دارند ولى) در قیامت، خالص (براى مؤمنان) خواهد بود.» این گونه آیات (خود) را براى كسانى كه آگاهند، شرح مى دهیم!»
لذّتهاى حلال
«یَأَیُّهَا النَّبِىُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِى مَرْضَاتَ أَزْوَجِكَ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ؛(197) اى پیامبر! چرا چیزى را كه خدا بر تو حلال كرده بخاطر جلب رضایت همسرانت بر خود حرام مى كنى؟! و خداوند آمرزنده و رحیم است.»