تصمیم پیش از توكل
«فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شَاوِرْهُمْ فِى الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِینَ؛(146) به (بركت) رحمت الهى، در برابر آنان [مردم ]نرم (و مهربان) شدى! و اگر خشن و سنگدل بودى، از اطراف تو، پراكنده مى شدند. پس آنها را ببخش و براى آنها آمرزش بطلب! و در كارها، با آنان مشورت كن! اما هنگامى كه تصمیم گرفتى، (قاطع باش! و) بر خدا توكل كن! زیرا خداوند متوكلان را دوست دارد.»
قلب مركز تصمیم
«وَ مِنَ النَّاسِ مَن یُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِى الْحَیَوةِ الدُّنْیَا وَ یُشْهِدُ اللَّهَ عَلَى مَا فِى قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ؛(147) و از مردم، كسانى هستند كه گفتار آنان، در زندگى دنیا مایه اعجاب تو مى شود (در ظاهر، اظهار محبّت شدید مى كنند) و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه مى گیرند. (این در حالى است كه) آنان، سرسخت ترین دشمنانند.»
پیروزى اراده خدا بر خواست انسان
«وَ إِذْ یَمْكُرُ بِكَ الَّذِینَ كَفَرُواْ لِیُثْبِتُوكَ أَوْ یَقْتُلُوكَ أَوْ یُخْرِجُوكَ وَ یَمْكُرُونَ وَ یَمْكُرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیرُ الْمَكِرِینَ؛(148) (به خاطر بیاور) هنگامى را كه كافران نقشه مى كشیدند كه تو را به زندان بیفكنند، یا به قتل برسانند، و یا (از مكّه) خارج سازند آنها چاره مى اندیشیدند (و نقشه مى كشیدند)، و خداوند هم تدبیر مى كرد و خدا بهترین چاره جویان و تدبیركنندگان است!»