آداب مذاكره
«قَالَ إِنِّى لَیَحْزُنُنِى أَن تَذْهَبُواْ بِهِ وَ أَخَافُ أَن یَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَ أَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ؛(119) (پدر) گفت: «من از بردن او غمگین مى شوم و از این مى ترسم كه گرگ او را بخورد، و شما از او غافل باشید!»
اثر بى ادبى
«إِنَّ الَّذِینَ یُنَادُونَكَ مِن وَرَاءِ الحُجُرَاتِ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ؛(120) (ولى) كسانى كه تو را از پشت حجره ها (پنجره ها) بلند صدا مى زنند، بیشترشان نمى فهمند!»
ادب تلاوت قرآن
«وَ إِذَا قُرِئَ الْقُرْءَانُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَ أَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ؛(121) هنگامى كه قرآن خوانده شود، گوش فرا دهید و خاموش باشید شاید مشمول رحمت خدا شوید!»