تأثیر ادب در كلام
«فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا لَّعَلَّهُ یَتَذَكَّرُ أَوْ یَخْشَى؛(118) اما بنرمى با او سخن بگویید شاید متذكّر شود، یا (از خدا) بترسد!»
آداب مذاكره
«قَالَ إِنِّى لَیَحْزُنُنِى أَن تَذْهَبُواْ بِهِ وَ أَخَافُ أَن یَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَ أَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ؛(119) (پدر) گفت: «من از بردن او غمگین مى شوم و از این مى ترسم كه گرگ او را بخورد، و شما از او غافل باشید!»
اثر بى ادبى
«إِنَّ الَّذِینَ یُنَادُونَكَ مِن وَرَاءِ الحُجُرَاتِ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ؛(120) (ولى) كسانى كه تو را از پشت حجره ها (پنجره ها) بلند صدا مى زنند، بیشترشان نمى فهمند!»