هدایت با مكارم اخلاقى
«عن على(علیه السلام) انّه قال لو كنّا لا نرجو جنّة و لا نخشى نارا و لا ثوابا و لا عقابا لكان ینبغى لنا ان نطالب بمكارم الاخلاق فانّها ممّا تدل على سبیل النّجاح؛(105) على(علیه السلام) میفرمود: اگر فرضاً نه به بهشت امیدوار باشیم و نه از آتش ترسان، ثواب و عقابى را عقیده نداشته باشیم باز شایسته است از پى سجایاى اخلاقى برویم زیرا اخلاق پسندیده و ملكات فاضله است كه ما را در زندگى به راه رستگارى هدایت میكند.»
عزّت با صفات پسندیده
«و عن على(علیه السلام) : ربّ عزیز اذلّه خلقه و ذلیل اعزّه خلقه؛(106) و نیز فرموده است: چه بسا عزیزانى كه اخلاق ناپسند، آنها را به ذلّت و خوارى انداخته و چه بسا مردم پست و كوچكى كه صفات پسندیده، آنان را عزیز و محبوب ساخته است.»
برخى صفات اخلاقى پسندیده
«عن علىّ بن الحسین(علیهماالسلام) قال: كان رسول اللَّه(صلى الله علیه و آله) یقول فى آخر خطبته: طوبى لمن طاب خلقه و طهرت سجیّته و صلحت سریرته و حسنت علانیته و انفق الفضل من ماله و امسك الفضل من قوله و انصف النّاس من نفسه؛(107) از حضرت سجاد(علیه السلام) حدیث شده كه رسول اكرم(صلى الله علیه و آله) در آخر خطبه خود فرمود: خیر و سعادت براى كسى است كه اخلاقش پسندیده و خویش پاك باشد، باطنش نیكو و ظاهرش خوب باشد، مازاد اموال خود را انفاق كند و از اداء سخنان زائد امساك نماید و با همه مردم به عدل و انصاف رفتار كند.»