عیوب اخلاقى
«قال علىّ(علیه السلام) : جهل المرء بعیوبه من اكبر ذنوبه؛(104) على(علیه السلام) میفرماید: جهل و بى خبرى انسان از عیوب اخلاقیش در ردیف بزرگترین گناهان او است.»
هدایت با مكارم اخلاقى
«عن على(علیه السلام) انّه قال لو كنّا لا نرجو جنّة و لا نخشى نارا و لا ثوابا و لا عقابا لكان ینبغى لنا ان نطالب بمكارم الاخلاق فانّها ممّا تدل على سبیل النّجاح؛(105) على(علیه السلام) میفرمود: اگر فرضاً نه به بهشت امیدوار باشیم و نه از آتش ترسان، ثواب و عقابى را عقیده نداشته باشیم باز شایسته است از پى سجایاى اخلاقى برویم زیرا اخلاق پسندیده و ملكات فاضله است كه ما را در زندگى به راه رستگارى هدایت میكند.»
عزّت با صفات پسندیده
«و عن على(علیه السلام) : ربّ عزیز اذلّه خلقه و ذلیل اعزّه خلقه؛(106) و نیز فرموده است: چه بسا عزیزانى كه اخلاق ناپسند، آنها را به ذلّت و خوارى انداخته و چه بسا مردم پست و كوچكى كه صفات پسندیده، آنان را عزیز و محبوب ساخته است.»