نكات
هر چیزى در این عالم آفت دارد. آفت ایمان، ظلم و شرك و به سراغ رهبران غیر الهى رفتن است. فنا و زوال، بزرگ ترین آفتِ نعمت هاى دنیوى است كه در قیامت این آفت نیست. حزب گرایى كوركورانه، یك آفت و خطر در برابر حق گرایى است. علم انسان دو آفت دارد: یا از ابتدا اشتباه مى فهمد و حقیقت را گم مى كند و یا بعد از فهمیدن فراموش مى كند، امّا علم خداوند از این آفات مبرّاست. آفت حكومت و قدرت، سلطه طلبى، جنگ افروزى و ویرانگرى است. بادهاى مهلك و آفت زا، بى ضابطه و تصادفى نیست. هر گونه دارایى و غنى ارزش نیست، غنایى ارزشمند است كه از هر آفت به دور باشد. در طول تاریخ بزرگ ترین آفت براى دین، اضافه شدن خرافات و سلیقه ها و تحریف ها بوده است. شك، اگر مقدّمه تحقیق و حركت شود، ارزش دارد ولى اگر سبب ركود و سوءظن شود یك آفت است. پیروى از هوس هاى مردم، آفتِ دعوت به راه حقّ است.