آفات شناخت
«وَ لَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِیمَا إِن مَّكَّنَّاكُمْ فِیهِ وَ جَعَلْنَا لَهُمْ سمَْعًا وَ أَبْصَارًا وَ أَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ سمَْعُهُمْ وَ لَا أَبْصَارُهُمْ وَ لَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَىْ ءٍ إِذْ كاَنُواْ یَجْحَدُونَ بَِایَاتِ اللَّهِ وَ حَاقَ بَهِم مَّا كاَنُواْ بِهِ یَسْتَهْزِءُونَ؛(66) ما به آنها [قوم عاد قدرتى دادیم كه به شما ندادیم، و براى آنان گوش و چشم و دل قرار دادیم (امّا به هنگام نزول عذاب) نه گوشها و چشمها و نه عقلهایشان براى آنان هیچ سودى نداشت، چرا كه آیات خدا را انكار مى كردند و سرانجام آنچه را استهزا مى كردند بر آنها وارد شد!»
جهل آفت اصلاح
«وَ ءَامِنُواْ بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُمْ وَ لَا تَكُونُواْ أَوَّلَ كاَفِرٍ بِهِ وَ لَا تَشْتَرُواْ بَِایَاتىِ ثَمَنًا قَلِیلًا وَ إِیَّاىَ فَاتَّقُونِ؛(67) و به آنچه نازل كرده ام [قرآن ]ایمان بیاورید! كه نشانه هاى آن، با آنچه در كتابهاى شماست، مطابقت دارد و نخستین كافر به آن نباشید! و آیات مرا به بهاى ناچیزى نفروشید! (و به خاطر درآمد مختصرى، نشانه هاى قرآن و پیامبر اسلام را، كه در كتب شما موجود است، پنهان نكنید!) و تنها از من (و مخالفت دستورهایم) بترسید (نه از مردم)!»
تقلید كوركورانه آفت هدایت
«وَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللَّهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ قَالُواْ حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ ءَابَاءَنَا أَ وَ لَوْ كاَنَ ءَابَاؤُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ شَیْئًا وَ لَا یهَْتَدُونَ؛(68) و هنگامى كه به آنها گفته شود: «به سوى آنچه خدا نازل كرده، و به سوى پیامبر بیایید!»، مى گویند: «آنچه از پدران خود یافته ایم، ما را بس است!» آیا اگر پدران آنها چیزى نمى دانستند، و هدایت نیافته بودند (باز از آنها پیروى مى كنند)؟!»