عشق به مادّیات و تجمّلات فكر انسان را از درك حقایق بازمى دارد
از مرحوم آخوند خراسانى نقل شده كه فرموده اند: من با همه تنگدستى و بیچارگى احساس مى كنم كه فكر من به عالمى بلندتر پرواز مى كند و قوّه اى است كه روح مرا به خود جلب مى كند...(30)
على(علیه السلام) فرمود: «و من عشق شیئا اعشى شیئا بصره و امرض قلبه فهو ینظر بعین غیر صحیحة و یسمع باذن غیر سمیعة(31)؛ آن كه دیوانه وار به چیزى عشق ورزد، چشمش از دیدن حقایق كور مى شود و قلبش بیمار مى گردد و با چشمى معیوب به مسائل مى نگرد و با گوشى ناشنوا (حقایق را) مى شنود.»
حضرت امام خمینى در جاى دیگر فرمود: «در كیفیت علوم هر چه بروید سراغ تجمّلات و -ان شاء الله- نمى روید از علومتان كاسته مى شود، آنهایى كه این كتابهاى قطور و پرارزش را نوشته اند، زندگیشان یك زندگى طلبگى بوده، مثل شیخ انصارى و مثل امثال ایشان.»(32)
هشام بن عبدالملك مردى مغرور و تجمّل پرست
هشام دهمین خلیفه اموى، پس از مرگ برادرش یزید بن عبدالملك بر مسند خلافت نشست، او آنچنان سرمست غرور بود، تا آنجا كه راه داشت، از این مقام براى منافع مادى خود استفاده كرد، در نزدیك شام محلّى را بنام رصافه شام، با باغها و تالارها درست كرده بود، و به عنوان محلّى ییلاقى شخصى از آن استفاده مى كرد، آنچنان تجمّل پرست بود كه در سفر حج تنها لباسهاى او را دهها شتر حمل مى كردند.(33)
او براى شكم خوارگى و خودسرى خود از هیچ جنایتى روگردان نبود، حتى به روایت كفعمى، امام سجاد(علیه السلام) را او (در زمان خلافت برادرش یزید بن عبدالملك) مسموم كرد و امام باقر(علیه السلام) نیز بدستور او مسموم گردید.
كوتاه سخن آنكه: هیچ زمانى مانند زمان او بر مردم و ملّت سخت نگذشت.
خودآرایى
«حسن بن جهم» مى گوید: بر حضرت موسى بن جعفر(علیه السلام) وارد شدم، دیدم خضاب فرموده است، گفتم: رنگ مشكى به كار برده اید؟
فرمود: بلى، خضاب و آرایش در مرد موجب افزایش پاكدامنى در همسر او است، برخى از زنان، به این جهت كه شوهرانشان خود را نمى آرایند عفاف را از دست مى دهند.»(34)