مقدمه ناشر
باسمه تعالی
وجود مقدس حضرت حجت(عج) آنچنان پر رمز و راز است كه هرگز نمیتوان در شناخت او به یك منظر بسنده كرد، هزاران نگاه نیاز است تا شمهای از آن حقیقتِ «واسطة فیض بین ارض و سماء» را بتوان نگریست و به مقام افتخارآمیز شناخت حجت خدا وارد گشت و امیدوار مژدة آن ذوات مقدس بود كه برای عارفانِ به حقشان، بركات زیادی را قائلاند.
در سلسله بحثهای استادطاهرزاده درباره حضرتحجت(عج) تلاش شده تا آنجا كه ممكن است در این وادی تلاش شود و خواننده تا حدّی به عظمت چنین وجودی در هستی پی ببرد و سعی كند در راستای شناخت امامزمان(عج) نهایت تلاش را بنماید و با اطلاعات سطحی موضوع شناخت امام(ع) را تقلیل ندهد،دراین كتاب تا آنجاكه ممكن بوده تلاش شده از خلال نصوص و روایات و با تبیین مبانی كلامی و عرفانی آنها، پیام روایات روشن شود.
در این كتاب كه اولین كتاب از سلسله بحثهای استاد دررابطه بامباحث مهدویت است مباحث زیر را خدمتتان عرضه میداریم:
1- امامزمان(عج)، قلب عالَم هستی؛ در این بحث سعی شده خوانندة محترم تصور صحیحی از وجود مقام آن حضرت(ع) در هستی، بهدست آورد.
2- نحوة حضور حضرت حجت(عج) در هستی؛ در این بحث خوانندة محترم متوجه دلایل عقلی وجود حضرتحجت(عج) و نحوة حضور آن حضرت در هستی میشود.
3- نحوة ظهور حضرتحجت(عج)؛ در این بحث علاوه بر توجه به دلیلی عقلی دیگر بر وجود حضرت حجت(عج) به معنی ظهور توجه شده است.
4- مقام و تأثیر حضرت حجت(عج)؛ در این بحث نقش و حضور فعّال حضرت در زمان غیبت مورد بررسی قرار گرفته است.
5- امامزمان(عج)، مرشدِ سالكان حقیقی؛ در این بحث مقام وِلایی حضرت مدّ نظر قرار گرفته و اینكه شناخت امام(ع) خودبهخود یك نحوه سلوك و سیر بهسوی حقایق عالمِ غیب را به همراه دارد.
امید است توانسته باشیم در شناخت وجود مقدسی كه مقصد انبیاء و اولیاء بوده است گامی برداشته باشیم و بدانیم وقتی به ما دستور شناخت آن مقام داده شده است پس در راستای شناخت صحیح آن حضرت باید نهایت تلاش را انجام داد، چراكه اگر تصور ما صحیح شد، مسلم مسئله را تصدیق خواهیم كرد، آنهم به همان صورتی كه واقع است.
نكتهای كه توجه به آن در طول مباحث مطرح شده در این كتاب، لازم است مدّ نظر قرار گیرد دقت به نكاتی است كه به ظاهر در مباحث مختلف تكرار شدهاست، در حالی كه اگر با دقت، آن موضوعِ به ظاهر تكراری را مدّ نظر قرار دهید، آن موضوع، مقدمه قرار گرفته تا نتیجة جدیدی به مبحث قبلی اضافه شود.
انتشارات لُبّ المیزان
امام زمان قلب عالم هستی
بسماللهالرحمنالرحیم
﴿اَلسَّلامُ عَلَی مُحْیِی الْمُؤمِنینَ وَ مُبیرِ الْكافِرینَ. اَلسَّلامُ عَلی مَهْدیِّ الْاُمَم..﴾
﴿اَلسَّلامُ عَلَی الْقائِمِ الْمُنْتَظَر وَ الْعَدْلِ الْمُشْتَهَر. اَلسَّلامُ عَلی بَقِیَّةِاللهِ فی بِلادِهِ﴾(1)
سلام بر آن امامی كه موجب احیاء مؤمنین و نابودی و بیثمری كافران خواهد شد. سلام بر مهدی امّت، سلام بر قائم منتظر و عدل مورد نظر... سلام بر بقیةالله در هرجایی كه آنجا شهر خدا خواهد بود.
در این نیمه ماه شعبان، یعنی ماه رسولالله(ص) ، تولّد ولایت عظمی یعنی حضرتصاحبالامر(عج) را تبریك عرض مینماییم. امید است كه در این ماه, محبّت پیامبراكرم(ص) همراه با توجّه حضرت صاحبالامر, در جان ما شعلهور گردد.
به دلیل عظمت مسئلة وجود مقدس حضرت صاحبالامر، برای هرگونه بحث در مورد آن حضرت احتیاج به تأمّلی طولانی و تفكّری عمیق میباشد. در ابتدای بحث این قول پیامبراكرم(ص) را كه در روایت فریقین آمده است دقیقاً مدّنظر داشته باشید كه حضرت فرمودهاند: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ اِمامَ زَمانِهِ ماتَ مِیتَةَ الْجاهِلِیَّة»(2) یعنی؛ هر كس بمیرد و امام زمانِ خود را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است. در واقع معنی حدیث این است كه اگر قرآن بخوانی و روزه بگیری، ولی امام زمان خود را نشناسی، هنوز با عقاید اسلامی زندگی نكردهای و لذا بتپرست هستی و اگر بمیری بتپرست مردهای، زیرا مرگ جاهلیت یعنی مرگ بُتپرستانه.
امامزمان(عج) یك حقیقت معنوی
حتماً خودتان فكر كردهاید كه باید امام زمان(عج) یك حقیقت و یك مقام فوقالعاده معنوی باشد كه شناخت آن حقیقت و آن مقام اینهمه بركت دارد و در صورتی كه آن حقیقت شناخته نشود امكان فهم قرآن و استفاده از آن برای مسلمانان وجود ندارد، چون این روایت را زمانی پیامبراكرم(ص) فرمودهاند كه در بین مسلمانان قرآن بوده و از آن استفاده هم میكردند و با اینهمه حضرت فرمودهاند: اگر كسی بمیرد و امام زمان خود را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است.
از طرفی باید متوجّه بود پیامبر اكرم(ص) در عین اینكه پیامبر خدا بودند، امام نیز بودند. چون لازمة مقام امامت دو چیز است: از نسل ابراهیم(ع) بودن است، كه پیامبراكرم(ص) از نسل حضرتاسماعیل فرزند ابراهیماند، و دیگری معصوم بودن است. چراكه خداوند در آیه 124سوره بقره در جواب حضرت ابراهیم(ع) كه سؤال میكنند،آیا امامت، به نسل من هم داده میشود، جواب میدهد: این مقام به آنهایی كه ظالمند داده نمیشود؛ یعنی باید هیچگونه ظلمی نداشته باشند و این به معنی معصوم بودن است. پس همچنانكه عرض شد، وجود مقدّس پیامبر اكرم(ص) هم از نسل ابراهیم(ع) هستند و هم بنا به صراحت آیه قرآن در اوّل سوره نجم كه در مورد پیامبراكرم(ص) میفرماید: «وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوی» آن حضرت معصوم هستند، پس نتیجه میگیریم مقام «امامت» علاوه بر مقام نبوّت به وجود مقدّس حضرت محمّد(ص) داده شده است.