مقدّمه
پشیمانى از گذشته، اضطراب از امروز و نگرانى از آینده، دلمشغولى بسیارى از مردمان است; غافل از وجود آنچه در کنار ما و براى آرامش ماست.
کتابى که دستورهاى فوق العاده آن هر صاحب علم و تجربه و هنرى را به حیرت مى آورَد و نتیجه عمل به آن، حلّ مشکلات و بهترین راه براى یک زندگى کامل و نمونه است.
در روایات پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و ائمّه هدى (علیهم السلام) به گوشه اى از برکات آن کتاب عظیم ذیل عنوان فضیلت تلاوت سوره هاى قرآن اشاره شده که دستیابى به این فضایل آرزوى هر انسانى است. و قطعاً بدون تأمّل در معانى و عمل به دستورهاى آن میسّر نمى شود.
کتاب حاضر در پى استقبال مؤمنین و براى دسترسى آسان به روایات مزبور، از مجموعه ارزشمند تفسیر نمونه اثر حضرت آیة اللّه العظمى مکارم شیرازى ـ دام ظلّه ـ با کمترین دخل و تصرّف تهیّه شده است; تفسیرى که مرجع اهل فن و عموم جامعه اسلامى و حتّى دین پژوهان غیر مسلمان است.
گفتنى است که این روایات با دقّت و بررسى کامل معظّم له انتخاب و در تفسیر نمونه آمده است.
امیدوارم این اثر مورد رضایت مولا و صاحب الامر حضرت حجّت بن الحسن المهدى (روحى و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا) قرار گیرد. إن شاءاللّه تعالى
مهدى دربانى
حوزه علمیه قم
اردیبهشت ماه 1389
سوره فاتحه (حمد)
ویژگى هاى سوره فاتحه (حمد):
این سوره در میان سوره هاى قرآن درخشش فوق العاده اى دارد که از مزایاى زیر سرچشمه مى گیرد:
1. آهنگ این سوره
این سوره اساساً با سوره هاى دیگر قرآن از نظر لحن و آهنگ تفاوت روشنى دارد، زیرا سوره هاى دیگر همه سخن خداست، امّا این سوره از زبان بندگان است. به تعبیرى دیگر، در این سوره خداوند طرز مناجات و سخن گفتن با او را به بندگانش آموخته است.
این سوره با حمد و ستایش پروردگار آغاز مى شود و با ابراز ایمان به مبدأ و معاد (خداشناسى و ایمان به رستاخیز) ادامه مى یابد و با تقاضاها و نیازهاى بندگان انجام مى گیرد.
انسان آگاه و بیداردل هنگامى که این سوره را مى خواند احساس مى کند بر بال و پر فرشتگان قرار گرفته، به آسمان صعود مى کند و در عالم روحانیّت و معنویّت، لحظه به لحظه به خدا نزدیک تر مى شود.
این نکته بسیار جالب است که اسلام برخلاف بسیارى از مذاهب ساختگى یا تحریف شده که میان «خدا» و «خلق» واسطه ها قائل مى شوند به مردم دستور مى دهد بدون هیچ واسطه با خدایشان ارتباط برقرار کنند.
این سوره تبلورى است از همین ارتباط نزدیک و بىواسطه خدا با انسان و مخلوق با خالق; در اینجا تنها او را مى بیند، با او سخن مى گوید، پیام او را با گوش جان مى شنود، حتّى هیچ پیامبر مرسل و فرشته مقرّبى در این میان واسطه نیست و عجب اینکه این پیوند و ارتباط مستقیم خلق با خالق، آغازگر قرآن مجید است.