سوره انبیا آیه 111
(111) وَإِنْ أَدْرِی لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَّکُمْ وَمَتَعٌ إِلَی حِینٍ
و من نمی دانم، شاید این (تأخیر در عذاب) برای شما آزمونی باشد و (فرصتی برای) کامیابی تا مدّتی دیگر.
نکته ها:
اگر گاهی در تحقّق وعده های الهی تأخیری دیده می شود، این به معنای بی خبری وغفلت او نیست که او طبق صریح آیه ی قرآن، همه چیز را می داند و از همه جا آگاه است، بلکه به دلایل مختلف است، از جمله:
الف: تا هر میزان که خلافکار می تواند، پیمانه گناه خودرا پر کند. (انّما نُملی لهم لیزدادوا اثما)**آل عمران، 178.*** همانا به آنان مهلت می دهیم تا گناهانشان زیاد شود.
ب: خطاکار توفیقی بیابد و توبه کند.
ج: کارهای نیک گناهکار مصرف شود و او دیگر در قیامت طلبی نداشته باشد.
پیام ها:
1- برای خداوند غیب و شهود تفاوتی ندارد. (یعلم الجهر ... یعلم ما تکتمون)
2- وقتی خداوند پنهان کاری ها را می داند، دیگر توطئه و نفاق برای چیست؟ (یعلم ما تکتمون)
3- علم پیامبران نسبت به علم خداوند، محدود است. (ان ادری)
4- تأخیر قهر و کیفر الهی یا بخاطر آزمایش است و یا بجهت پر شدن پیمانه مهلت. (فتنة - متاع الی حین)
5 - کامیابی ها و لذّت جویی های دنیا موقت است. (الی حین)
سوره انبیا آیه 112
(112) قَلَ رَبِّ احْکُم بِالْحَقِّ وَرَبُّنَا الرَّحْمَنُ الْمُسْتَعانُ عَلَی مَا تَصِفُونَ
(پیامبر) گفت: پروردگارا! (تو خود میان ما) به حقّ داوری کن، و (ای کافران بدانید که) پروردگار همه ما خداوند رحمان است که در برابر آنچه (از نسبت های ناروا که او را) توصیف می کنید کمک خواسته می شود.
نکته ها:
آنچه در قرآن در موارد افترا بر خداوند آمده است، وصف خیالی مردم از خداوند است نه وصف حقّ و لذا می خوانیم (و لکم الویل مما تصفون)**انبیاء، 18.*** وای بر شما از توصیفی که می کنید، و یا در جای دیگر آمده است: (سیجزیهم وصفهم)**انعام، 139.*** خداوند بزودی کیفر وصف آنانرا خواهد داد، و یا در این آیه می فرماید: (المستعان علی ما تصفون) از خداوند بر آنچه که شما وصف می کنید کمک می خواهم.
پیام ها:
1- گاه لجاجت ها به حدّی می رسد که «رحمة للعالمین» را به نفرین وا می دارد. (رحمة للعالمین - قال رب احکم)
2- در برابر لجاجت دشمنان، از خداوند کمک بگیریم. (والله المستعان)
3- دعا را با کلمه «ربّ» آغاز کنیم. (رب احکم)
4- ربوبیّت و قضاوت با یکدیگر رابطه نزدیک دارند. (رب احکم)
5 - عالم مطلقی که همه چیز را می داند، قضاوتش به حقّ است. (یعلم الجهر یعلم ما تکتمون - رب احکم بالحقّ)
6- حتّی در مورد دشمنان نیز از حقّ تجاوز نکنیم و کیفر بیش از حقّ نخواهیم. (رب احکم بالحقّ) (البتّه قضاوت ها و احکام الهی همیشه بر حقّ است و این ما هستیم که باید به مقدار حقّ راضی باشیم).
7- حتّی در هنگام نفرین و درخواست کیفر، باز هم رحمت را فراموش نکنیم تا روزنه ی امیدی برای همیشه و نزد همگان باز بماند. (ربنا الرحمن)
8 - تهمت ها و هرزه گوئی ها، بی پاسخ نخواهد ماند. (المستعان علی ما تصفون)
9- بیاد داشته باشیم که حساب و کتاب در کار است، پس در ستایش ها و انتقادها دقّت کنیم. (المستعان علی ما تصفون)