سوره انبیا آیه 93
(93) وَتَقَطَّعُواْ أَمْرَهُم بَیْنَهُمْ کُلٌّ إِلَیْنَا رَ جِعُونَ
و (از تفرقه بپرهیزید، ولی با این وجود) آنها کار خودرا در میانشان به تفرقه کشاندند (و باید بدانند که سرانجام) همگی به سوی ما باز می گردند.
پیام ها:
1- همه ی ادیان الهی، در مقصد و هدف یکی هستند. (ان هذه امّتکم امّة واحدة)
2- توحید و وحدت کلمه، اساس کار ادیان الهی است. (اُمّة واحدة)
3- ربوبیّت مقتضی پرستش است. (و انّا ربکم فاعبدون)
4- منشأ تفرقه در ادیان الهی و دین اسلام، خود مردم هستند. (تقطّعوا امرهم)
5 - تفرقه اندازان باید خود را برای پاسخگویی در محضر الهی آماده کنند. (وتقطعوا امرهم، کل الینا راجعون)
سوره انبیا آیه 94
(94) فَمَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّلِحَتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا کُفْرَانَ لِسَعْیِهِ وَإِنَّا لَهُ کَتِبُونَ
پس هرکه از کارهای نیکو انجام دهد و مؤمن باشد، پس برای تلاش او هیچ گونه ناسپاسی نخواهد بود و همانا ما (کارهای نیکویش را) برای او ثبت می کنیم.
نکته ها:
وعده ی پاداش و اجر و ثواب با تعابیر گوناگونی در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است. در یکجا می فرماید: ما اجر نیکوکاران را ضایع نمی کنیم، (انا لا نضیع اجرالمحسنین)**یوسف، 56.*** در جای دیگر می فرماید: سعی و تلاش مردم مورد تشکّر و سپاس است، (کان سعیهم مشکورا)**اسراء، 19.*** و خداوند، شاکر و شکور است، (انّ اللّه شاکر علیم) در جای دیگر نیز می فرماید: خداوند، ذرّه ای از پاداش شمارا کم نمی کند. (لا یلتکم من اعمالکم شیئاً)**حجرات، 14.*** و اگر ذرّه ای کار نیک انجام دهید، آن را خواهید دید، (فمن یعمل مثقال ذرّةٍ خیراً یره)**زلزال، 7.***.
پیام ها:
1- حفظ وحدت از اعمال صالح است. (تقطعوا امرهم ... فمن یعمل ...)
2- اسلام، مکتب معیارها و ارزشهاست و هر ارزشی را از هر شخصی و در هر زمان می ستاید. (من یعمل من الصالحات)
3- اگر توفیق همه ی کارهای خیر را بدست نیاوردید، لااقل هر مقدار از آن را که برایتان ممکن است، انجام دهید. (یعمل من الصالحات) نه، «یعمل الصالحات».
4- انگیزه ها و هدف های الهی به کارها ارزش می دهد. (و هو مؤمن)
5 - در جهان بینی الهی، تلاش مثبت هیچ کس بی پاسخ و نتیجه نمی ماند. (فلاکفران) (ما نیز نیکی های مردم را نادیده نگیریم).
6- آنچه مهم است، سعی و تلاش برای انجام کار نیک است، هر چند جامه ی عمل نپوشد. (لسعیه)
7- اعمال انسان ثبت می شود وپاداش بر اساس حساب وکتاب است. (کاتبون)
سوره انبیا آیه 95
(95) وَحَرَ مٌ عَلَی قَرْیَةٍ أَهْلَکْنَهَآ أَنَّهُمْ لَا یَرْجِعُونَ
و بر آبادی هایی که آنها را (بخاطر فساد و گناه) هلاک نمودیم، حرام است (که باز گردند) آنان باز نمی گردند.