سوره انبیا آیه 38
(38) وَیَقُولُونَ مَتَی هَذَا الْوَعْدُ إِن کُنتُمْ صَدِقِینَ
(کفّار، به پیامبر صلی الله علیه و آله و مؤمنین) می گویند: اگر راست می گویید، این وعده (قیامت) کی فرا می رسد؟
پیام ها:
1- خصلت شتاب زدگی انسان، زمینه ی پرسش کفّار از زمان تحقّق وعده های الهی است. (خلق الانسان من عجل ... یقولون متی هذا الوعد)
2- کفّار، پیامبر اسلام و طرفدارنشان را دروغگو می پنداشتند. (ان کنتم صادقین)
سوره انبیا آیه 39
(39) لَوْ یَعْلَمُ الَّذِینَ کَفَرُواْ حِینَ لَا یَکُفُّونَ عَن وُجُوهِهِم النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ
اگر کفّار می دانستند زمانی که (آنروز فرا رسد، دیگر) نمی توانند شعله های آتش را از صورت ها و از پشت هایشان دور کنند و (هیچ چیز و هیچ) کسی آنان را یاری نمی کند، (این قدر درباره ی قیامت شتاب نمی کردند).
نکته ها:
در این آیه به نمونه ای از عجله ی انسان اشاره شده وآن اینکه کفّار مرتّباً از پیامبر صلی الله علیه و آله سؤال می کردند: قیامت موعود و زمانی که به خاطر کفرمان عذاب می شویم، چه زمانی است؟ و بدین وسیله مایه ی ناراحتی حضرت می شدند. خداوند به پیامبر صلی الله علیه و آله تسلی خاطر می دهد که اگر آنها از روزی که نه تنها از پیش روی و از پشت سر، بلکه از همه سوی آتش بر آنان احاطه پیدا خواهد کرد و هیچ راه فراری هم نخواهند داشت، آگاه بودند وشتابی در رسیدن آن نداشتند.
پیام ها:
1- عجله انسان، به خاطر جهل است. (لویعلم...) (اگر می دانستند عجله نمی کردند)
2- علم به خطرات قیامت، مانع حقّ ستیزی است. (لو یعلم ...)
3- کفر مانع شفاعت است. (ولاهم ینصرون)
4- معبودهای دیگر فاقد هر گونه کارآیی هستند. (ولاهم ینصرون)
5 - کفّار در قیامت، نه خود توان دور کردن آتش را دارند و نه از جانب بت ها و طاغوت ها به آنان کمکی خواهد شد. (ولاهم ینصرون)
سوره انبیا آیه 40
(40) بَلْ تَأْتِیِهم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا یَسْتَطِیعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ یُنظَرُونَ
بلکه (این آتش) ناگهان به سراغشان خواهد آمد و آنانرا بهت زده خواهد کرد. پس (دیگر) نه قدرت دفع آن را دارند و نه به آنان مهلتی داده خواهد شد.
پیام ها:
1- فکر که مختل شد، توانایی نیز مختل می شود. (بهت زدگی فکری، قدرت را می گیرد.) (فتبهتهم فلا یستطیعون)
2- مهلت دادن به کفّار، سنّت الهی در دنیاست، نه آخرت. (ولاهم ینظرون)