سوره انبیا آیه 37
(37) خُلِقَ الْإِنْسَنُ مِنْ عَجَلٍ سَأُوْرِیکُمْ ءَایَتِی فَلَاتَسْتَعْجِلُونِ
(طبیعت بشر به گونه ای است که گویا) انسان، از عجله آفریده شده، (امّا) من بزودی آیاتم را به شما نشان خواهم داد، پس (در تقاضای عذاب از من) شتاب مکنید!
پیام ها:
1- تعجیل انسان ها درخواسته هایشان، بر مشیّت و حکمت الهی تأثیری ندارد. (سأوریکم آیاتی فلاتستعجلون)
2- انسان بر کنترل و مهار غرائز خود توانمند است. (خلق الانسان من عجل ... فلاتستعجلون)
سوره انبیا آیه 38
(38) وَیَقُولُونَ مَتَی هَذَا الْوَعْدُ إِن کُنتُمْ صَدِقِینَ
(کفّار، به پیامبر صلی الله علیه و آله و مؤمنین) می گویند: اگر راست می گویید، این وعده (قیامت) کی فرا می رسد؟
پیام ها:
1- خصلت شتاب زدگی انسان، زمینه ی پرسش کفّار از زمان تحقّق وعده های الهی است. (خلق الانسان من عجل ... یقولون متی هذا الوعد)
2- کفّار، پیامبر اسلام و طرفدارنشان را دروغگو می پنداشتند. (ان کنتم صادقین)
سوره انبیا آیه 39
(39) لَوْ یَعْلَمُ الَّذِینَ کَفَرُواْ حِینَ لَا یَکُفُّونَ عَن وُجُوهِهِم النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ
اگر کفّار می دانستند زمانی که (آنروز فرا رسد، دیگر) نمی توانند شعله های آتش را از صورت ها و از پشت هایشان دور کنند و (هیچ چیز و هیچ) کسی آنان را یاری نمی کند، (این قدر درباره ی قیامت شتاب نمی کردند).
نکته ها:
در این آیه به نمونه ای از عجله ی انسان اشاره شده وآن اینکه کفّار مرتّباً از پیامبر صلی الله علیه و آله سؤال می کردند: قیامت موعود و زمانی که به خاطر کفرمان عذاب می شویم، چه زمانی است؟ و بدین وسیله مایه ی ناراحتی حضرت می شدند. خداوند به پیامبر صلی الله علیه و آله تسلی خاطر می دهد که اگر آنها از روزی که نه تنها از پیش روی و از پشت سر، بلکه از همه سوی آتش بر آنان احاطه پیدا خواهد کرد و هیچ راه فراری هم نخواهند داشت، آگاه بودند وشتابی در رسیدن آن نداشتند.
پیام ها:
1- عجله انسان، به خاطر جهل است. (لویعلم...) (اگر می دانستند عجله نمی کردند)
2- علم به خطرات قیامت، مانع حقّ ستیزی است. (لو یعلم ...)
3- کفر مانع شفاعت است. (ولاهم ینصرون)
4- معبودهای دیگر فاقد هر گونه کارآیی هستند. (ولاهم ینصرون)
5 - کفّار در قیامت، نه خود توان دور کردن آتش را دارند و نه از جانب بت ها و طاغوت ها به آنان کمکی خواهد شد. (ولاهم ینصرون)