سوره انبیا آیه 18
(18) بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَی الْبَطِلِ فَیَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ وَلَکُمُ الْوَیْلُ مِمَّا تَصِفُونَ
(این چنین نیست،) بلکه ما حقّ را بر باطل می کوبیم تا مغز آن را در هم بشکند، پس بی درنگ، باطل محو و نابود می شود. و وای بر شما از آنچه (خداوند را به آن) توصیف می کنید (و نسبت لهو و لعب و بیهوده کاری می دهید).
نکته ها:
کلمه «قَذف» به معنای پرتاب از راه دور و با سرعت و قدرت است و کلمه «دَمغ» نیز به ضربه ای گفته می شود که به سر می خورد و تا مغز اثر می گذارد.
کلمه (وَیل) به معنای عذاب و هلاکت است و در جایی بکار می رود که مورد استحقاق هلاکت را داشته باشد.**لسان العرب.***
پیام ها:
1- پیروزی حقّ، اراده و خواست خداوند و جلوه ای از هدفداری نظام آفرینش است. (بل نقذف بالحقّ)
2- برخورد حقّ با باطل باید تهاجمی باشد نه تدافعی. (نقذف)
3- سنت خداوند بر نابودی و محو باطل است. (نقذف - فیدمغه)
4- حقّ بر باطل پیروز است. (فاذا هو زاهق)
5 - محو شدن باطل با حضور حقّ در جبهه است. (نقذف بالحقّ علی الباطل)
6- در مبارزه علیه باطل باید سرعت، قدرت و هدف گیری درست مراعات شود. (نقذف - فیدمغه)
7- باطل باید به کلّی نابود شود، نه آنکه نیمه جانی داشته باشد. (یدمغه)
8 - باطل رفتنی است. (فاذا هو زاهق)
9- حکومت چند روزه ی باطل، بر اساس سنت مهلت دادن الهی است و عاقبت از آن متقین و اهل حقّ است. (فاذا هو زاهق)
10- وای بر کسانی که آفرینش را بازیچه می دانند. (و لکم الویل مما تصفون)
سوره انبیا آیه 19
(19) وَلَهُ مَن فِی السَّمَوَتِ وَالْأَرْضِ وَمَنْ عِندَهُ لَا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَلَا یَسْتَحْسِرُونَ
و برای اوست هر که در آسمان ها و زمین است، و کسانی که نزد او هستند (فرشتگان) از (برای) عبادت او تکبّر نمی ورزند و خسته و درمانده نمی شوند.
سوره انبیا آیه 20
(20) یُسَبِّحُونَ الَّیْلَ وَالنَّهَارَ لَا یَفْتُرُونَ
آنان شبانه روز بی آنکه سستی ورزند، خداوند را به پاکی می ستایند.