سوره طه آیه 118
(118) إِنَّ لَکَ أَلَّا تَجُوعَ فِیهَا وَلَا تَعْرَی
(در صورتی که) همانا تو در آنجا (بهشت)، نه گرسنه می شوی و نه برهنه می مانی.
سوره طه آیه 119
(119) وَأَنَّکَ لَا تَظْمَؤُاْ فِیهَا وَلَا تَضْحَی
ودر آنجا (بهشت)، نه تشنه می شوی و نه از حرارت آفتاب آزار می بینی.
نکته ها:
گرچه شیطان در اینجا، تنها دشمن آدم و حوا معرّفی شده است، ولی در جای دیگر به دشمنی او با همه ی انسان ها هشدار داده شده است. (عدوٌ لکم)**نساء، 92.***
مراد از (تشقی) در اینجا، مشقّت های زندگی مادّی است که از آیات بعدی استفاده می شود که می فرماید: در بهشت، گرسنگی، برهنگی و تشنگی نیست، یعنی اگر از بهشت بیرون شدید، به مشقّت مبتلا خواهید شد.
پیام ها:
1- از بزرگ ترین الطاف الهی بر بندگان، معرّفی خطر شیطان است. (هذا عدوٌ)
2- جنگ و دشمنی میان حقّ و باطل، از ابتدای آفرینش انسان وجود داشته است. (هذا عدوٌ لک و لزوجک)
3- زن و مرد، هر دو در تیررس تبلیغات دشمن و وسوسه های شیطان قرار دارند. (عدوٌ لک و لزوجک)
4- سنّت الهی بر اتمام حجّت با بندگان است. (هذا عدوٌ لک و لزوجک)
5 - زندگی در دنیا، همراه با مشقّت است. (فتشقی)
6- نیازها و خواسته های اولیّه ی انسان در چهار چیز نمود پیدا می کند: گرسنگی و تشنگی که مشقّت درونی است وبرهنگی وبی مسکنی که مشقّت بیرونی است و در آیه به هر چهار مورد اشاره شده است. (الاّ تجوع، لاتعری، لاتظمأ لاتضحی)
سوره طه آیه 120
(120) فَوَسْوَسَ إِلَیْهِ الشَّیْطَنُ قَالَ یََادَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلَی شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْکٍ لَّا یَبْلَی
پس شیطان او را وسوسه کرد (و) گفت: ای آدم! آیا (می خواهی که) تو را به درخت جاودانگی و مُلک (و پادشاهی) فنا ناپذیر راهنمایی کنم؟!