سوره طه آیه 106
(106) فَیَذَرُهَا قَاعاً صَفْصَفاً
پس آنها را (همچون) کویری صاف و هموار، رها می سازد.
سوره طه آیه 107
(107) لَّا تَرَی فِیهَا عِوَجاً وَلَا أَمْتاً
که در آن هیچ پستی و بلندی مشاهده نمی کنی.
نکته ها:
کلمه ی «نَسْف» یعنی قلع و قمع و نابود کردن، «قاع» یعنی زمین صاف، «صَفْصَف» یعنی زمین صاف به گونه ای که همه ی قسمت های آن در یک صف و خط باشند، و کلمه ی «عِوَج» و«اَمْت» به معنای گودی و بلندی است.
پیام ها:
1- مردم درباره ی قیامت سؤالاتی دارند که پیامبر باید پاسخگو باشد. (یسئلونک... قل ینسفها ربّی)
2- نظام حاکم بر طبیعت، دائمی نیست. (ینسفها ربّی)
3- متلاشی کردن کوهها و به وجود آوردن قیامت، جلوه ای از ربوبیّت خداست. (ینسفها ربّی نسفاً)
سوره طه آیه 108
(108) یَوْمَئِذٍ یَتَّبِعُونَ الدَّاعِیَ لَا عِوَجَ لَهُ وَخَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسَاً
در آن روز، (مردم) از دعوت کننده ای که (هیچ) انحرافی ندارد پیروی می کنند (و گوش به صدای اسرافیل هستند) و همه صداها در برابر (عظمت خداوند) رحمان فرو می نشیند. پس (در آن روز) جز صدایی آهسته نمی شنوی.
پیام ها:
1- اگر کسانی در دنیا از داعیان الهی اعراض می کردند، در روز قیامت، چاره ای جز پیروی نخواهند داشت. (یتّبعون الدّاعی)
2- قیامت، روز تجلّی و ظهور رحمانیّت خداوند است و رحمانیّت او، امید و ملجأ تمام مردم است. (خشعت الاصوات للرحمن)