سوره طه آیه 105
(105) وَیَسْئَلُونَکَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ یَنسِفُهَا رَبِّی نَسْفاً
و (ای پیامبر!) از تو درباره ی کوهها (در قیامت) می پرسند، بگو: پروردگار من آنها را از بُن برکنده و متلاشی می کند.
سوره طه آیه 106
(106) فَیَذَرُهَا قَاعاً صَفْصَفاً
پس آنها را (همچون) کویری صاف و هموار، رها می سازد.
سوره طه آیه 107
(107) لَّا تَرَی فِیهَا عِوَجاً وَلَا أَمْتاً
که در آن هیچ پستی و بلندی مشاهده نمی کنی.
نکته ها:
کلمه ی «نَسْف» یعنی قلع و قمع و نابود کردن، «قاع» یعنی زمین صاف، «صَفْصَف» یعنی زمین صاف به گونه ای که همه ی قسمت های آن در یک صف و خط باشند، و کلمه ی «عِوَج» و«اَمْت» به معنای گودی و بلندی است.
پیام ها:
1- مردم درباره ی قیامت سؤالاتی دارند که پیامبر باید پاسخگو باشد. (یسئلونک... قل ینسفها ربّی)
2- نظام حاکم بر طبیعت، دائمی نیست. (ینسفها ربّی)
3- متلاشی کردن کوهها و به وجود آوردن قیامت، جلوه ای از ربوبیّت خداست. (ینسفها ربّی نسفاً)