سوره طه آیه 65
(65) قَالُواْ یَمُوسَی إِمَّآ أَن تُلْقِیَ وَإِمَّآ أَن نَّکُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَی
(ساحران) گفتند: ای موسی! آیا تو (ابتدا عصای خود را) می افکنی یا ما اوّل کسی باشیم که بیفکند؟!
سوره طه آیه 66
(66) قَالَ بَلْ أَلْقُواْ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِیُّهُم یُخَیَّلُ إِلَیْهِ مِن سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَی
(موسی) گفت: بلکه شما بیفکنید. پس (همین که آنان بساط خود را افکندند) ناگهان طناب ها و عصاهای آنان در اثر سحرشان چنان به نظر او (موسی) آمد که حرکت می کنند!
سوره طه آیه 67
(67) فَأَوْجَسَ فِی نَفْسِهِ خِیفَةً مُّوسَی
پس موسی در دل خود احساس ترس کرد (که مبادا مردم فریب بخورند).
نکته ها:
«حِبال» جمع «حَبل» به معنای ریسمان و «عصّی» جمع «عَصا» است.
«اوجس» از «وجس» به معنای صدای پنهانی است و «ایجاس» به چیز پنهان در باطن گفته می شود.
حضرت علی علیه السلام در خطبه 6 نهج البلاغه در تفسیر «فاوجس فی نفسه» می فرمایند: ترس موسی علیه السلام از تأثیر سحر در مردم جاهل بود.
پیام ها:
1- آزاد گذاشتن ها همیشه نشانه ی حقانیّت نیست. (امّا ان تلقی وامّا...) (طرفداران فرعون و ساحران، موسی را در انتخاب یکی از دو راه آزاد گذاشتند.)
2- به مخالفین اجازه آزادی عملی دهیم، آنگاه با جواب محکم و منطقی آنها را رد کنیم. (القوا)
3- اجازه القای شبهه جهت پاسخگویی و رفع اشکال مانعی ندارد. (القوا)
4- سحر، حقیقت اشیا را تغییر نمی دهد، بلکه نمودها را دگرگون می سازد و در ادارک انسان تأثیر می گذارد. (یخیلّ الیه)
5 - رهبران نباید نگرانی خود را در برابر دشمن اظهار کنند. (فاوجس فی نفسه)
6- پیامبر نیز مانند عموم مردم حالات وروحیات مختلفی دارد. (فاوجس فی نفسه)