سوره مریم آیه 89
(89) لَقَدْ جِئْتُمْ شَیْئاً إِدّاً
راستی، مطلب زشتی گفتید.
نکته ها:
کلمه ی «اِدّ» به معنای منکر بزرگ و بسیار زشت است.
این آیه شامل گروه های زیادی می شود، از جمله:
الف: مشرکین، که ملائکه را دختران خدا می دانستند. (واتّخذ من الملائکة اناثاً)**اسراء، 40.***
ب: یهود، که عُزیر را فرزند خدا می پنداشتند. (و قالت الیهود عزیر ابن الله)**توبه، 30.***
ج: نصاری، که مسیح را فرزند خدا می شمردند. (قالت النصاری المسیح ابن الله)**توبه، 30.***
پیام ها:
1- اعتقاد به فرزند داشتن خدا، سخنی بی پایه وبسیار زشت است. (ولداً...شیئاًادّا)
2- فرزند داشتن خدا نشانه ی کمال نیست، بلکه مایه ی نقص است. (شیئاًادّا)
سوره مریم آیه 90
(90) تَکَادُ السَّمَوَ تُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدّاً
نزدیک است از این سخن، آسمان ها متلاشی و زمین شکافته شود و کوه ها به شدّت فرو ریزد.
سوره مریم آیه 91
(91) أَن دَعَوْاْ لِلرَّحْمَنِ وَلَداً (92) وَمَا یَنبَغِی لِلرَّحْمَنِ أَن یَتَّخِذَ وَلَداً
زیرا برای خدای رحمان، فرزندی قائل شدند. در حالی که برای خدای رحمان،
سزاوار نیست که فرزند بگیرد.