سوره مریم آیه 30
(30) قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ ءَاتَنِیَ الْکِتَبَ وَجَعَلَنِی نَبِیّاً
(عیسی به سخن آمد و) گفت: منم بنده ی خدا، او به من کتاب (آسمانی) داده و مرا پیامبر قرار داده است.
نکته ها:
حضرت مریم چون روزه ی سکوت گرفته بود، به خاطر وفای به نذر به جای سخن، اشاره کرد. (فاشارت)
با اینکه اوّلین سخن عیسی علیه السلام درباره ی بندگی خدا بود، ولی پیروان او غلوّ کرده، او را خدا و فرزند خدا دانسته اند!
از امام باقر سؤال شد که آیا حضرت عیسی در گهواره نیز حجّت خدا بر مردم بود؟ حضرت فرمودند: عیسی علیه السلام نبیّ بود، امّا مرسل نبود تا آنکه به سن هفت سالگی رسید، مقام رسالت نیز به او اعطا شد.**تفسیر کنزالدقائق.***
عیسی علیه السلام با یک جمله ی کوتاه، هم تهمت را از مادرش دور کرد، هم از آینده ی خود سخن گفت و هم به وظیفه ی آینده ی مردم اشاره کرد. (انّی عبدالله... جعلنی نبیّا)
پیام ها:
1- آنجا که خداوند بخواهد، کودکی در گهواره به سخن می آید وشایعات و فتنه ها را می خواباند. (قال انّی عبداللّه...)
2- در معرّفی خود، قبل از هر چیز مُهر بندگی خدا را بر خود بزنیم که این، بزرگ ترین افتخار است. (انّی عبداللّه... وجعلنی نبیّا)
3- بندگی خدا سرچشمه ی همه ی فیوضات الهی است. (انّی عبداللّه... وجعلنی نبیّا)
4- در نبوّت (و امامت) سن خاصی شرط نیست. (فی المهد... جعلنی نبیّا)
سوره مریم آیه 31
(31) وَجَعَلَنِی مُبَارَکاً أَیْنَ مَا کُنتُ وَأَوْصَنِی بِالصَّلَوةِ وَالزَّکَوةِ مَا دُمْتُ حَیّاً
و هر جا که باشم، خداوند مرا مایه ی برکت قرار داده و تا زنده ام مرا به نماز و زکات سفارش کرده است.
سوره مریم آیه 32
(32) وَبَرَّا بِوَلِدَتِی وَلَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّاراً شَقِیّاً
و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده و (نسبت به مردم) ستمگر و سنگدل قرار نداده است.
نکته ها:
چیزی با برکت است که در آن منفعت زیاد، تعلیم و تأدیب دیگران و با ثبات باشد؛ حضرت عیسی علیه السلام هم عمر با برکتی دارد و تا بعد از ظهور امام زمان علیه السلام زنده است و هم پیروانش بسیارند و بر کافرانی که در پی قتل آن حضرت بودند، پیروزند. (وجاعل الذین اتّبعوک فوق الذین کفروا الی یوم القیامة)**آل عمران، 55.***
سرچشمه ی خیرات و برکات، نیّت ها، اهداف، حالات و خصلت های درونی است. لذا بعضی انسان ها هر جا که باشند مبارکند. (جعلنی مبارکا این ما کنت)**مریم، 31.*** و بعضی به خاطر مشکلات روحی و دوری از معنویّت، در هر جا که باشند گرفتار خصلت های ناروای خویش اند و خیرشان به دیگران نمی رسد.
عیسی علیه السلام با کلمه «والدتی»، به پاکدامنی مادر و نداشتن پدر اشاره کرد. (و برّا بوالدتی) و نفرمود: «بوالدیّ».
پیام ها:
1- امتیازات و برتری های خود را از خدا بدانید. (جعلنی)
2- ستایش از خود، اگر برای فخر فروشی نباشد مانعی ندارد. (و جعلنی مبارکا...)
3- پیامبران، سرچشمه ی خیر و برکت و آثار ابدی هستند. (مبارکا)
4- ارزش های معنوی، فوق زمان و مکان است. (این ما کنت... مادمت حیّاً)
5 - نماز و زکات از مشترکات ادیان آسمانی است. (و اوصانی بالصلوة والزکوة)
(شاید بتوان شرط مبارک بودن را اقامه نماز و پرداخت زکات دانست.)
6- رابطه با خدا (انجام نماز)، از رابطه با محرومان (پرداخت زکات) جدا نیست. (بالصلوة والزکوة)
7- نماز و زکات، در طول عمر تعطیل بردار نیست (مادمت حیّاً)
8 - نیکی به مادر، از اخلاق انبیاست. (و برّا بوالدتی)
9- کسی که به مادرش بی مهری کند، به مردم نیز رحم نخواهد کرد. (برّاً بوالدتی و لم یجعلنی جباراً شقیّاً)
10- پیامبران بدنبال استبداد و سلطه گری بر مردم نیستند. (لم یجعلنی جبّاراً شقیّا)