سوره مریم آیه 28
(28) یَأُخْتَ هَرُونَ مَا کَانَ أَبُوکِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَاکَانَتْ أُمُّکِ بَغِیّاً
ای خواهر هارون! پدرت مرد بدی نبود و مادرت (نیز) بدکاره نبود.
نکته ها:
کلمه ی «فَریّا» به معنای کار زشت و منکر بزرگ است.
گرچه بعضی هارون را برادر واقعی مریم دانسته اند، لکن پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: مریم از بستگان هارون برادر موسی می باشد.**تفسیربرهان ؛ امالی مرتضی، ج 4، ص 106.***
پیام ها:
1- حقیقت را آشکار کنیم هرچند گروهی ناراحت شده و تهمت بزنند. (فأتت به قومها تحمله)
2- قضاوت مردم، عجولانه وبراساس قرائن ظاهری است، نه واقعیّات. (لقد جئت شیئاً فریّاً) (آنان به محض دیدن نوزادی همراه مریم، حکم به بدی او کردند)
3- یکی از راههای تربیت، توجّه دادن افراد به نیکی و فضیلت نیاکان و خانواده است. (یا اخت هارون...)
4- از والدین وخانواده صالح، جز فرزند صالح انتظار نیست. (یا اخت هارون ماکان ابوک... امّک بغیّاً) (صالح بودن پدر ومادر وخانواده در رفتار و کردار فرزند مؤثّر است.)
5 - انجام کار بد از دودمان شریف، بیشتر مورد سرزنش است. (ماکان ابوک...)
سوره مریم آیه 29
(29) فَأَشَارَتْ إِلَیْهِ قَالُواْ کَیْفَ نُکَلِّمُ مَن کَانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیّاً
پس مریم به سوی او (عیسی) اشاره کرد. گفتند: چگونه با کسی که در گهوراه (و) کودک است سخن بگوییم؟
سوره مریم آیه 30
(30) قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ ءَاتَنِیَ الْکِتَبَ وَجَعَلَنِی نَبِیّاً
(عیسی به سخن آمد و) گفت: منم بنده ی خدا، او به من کتاب (آسمانی) داده و مرا پیامبر قرار داده است.
نکته ها:
حضرت مریم چون روزه ی سکوت گرفته بود، به خاطر وفای به نذر به جای سخن، اشاره کرد. (فاشارت)
با اینکه اوّلین سخن عیسی علیه السلام درباره ی بندگی خدا بود، ولی پیروان او غلوّ کرده، او را خدا و فرزند خدا دانسته اند!
از امام باقر سؤال شد که آیا حضرت عیسی در گهواره نیز حجّت خدا بر مردم بود؟ حضرت فرمودند: عیسی علیه السلام نبیّ بود، امّا مرسل نبود تا آنکه به سن هفت سالگی رسید، مقام رسالت نیز به او اعطا شد.**تفسیر کنزالدقائق.***
عیسی علیه السلام با یک جمله ی کوتاه، هم تهمت را از مادرش دور کرد، هم از آینده ی خود سخن گفت و هم به وظیفه ی آینده ی مردم اشاره کرد. (انّی عبدالله... جعلنی نبیّا)
پیام ها:
1- آنجا که خداوند بخواهد، کودکی در گهواره به سخن می آید وشایعات و فتنه ها را می خواباند. (قال انّی عبداللّه...)
2- در معرّفی خود، قبل از هر چیز مُهر بندگی خدا را بر خود بزنیم که این، بزرگ ترین افتخار است. (انّی عبداللّه... وجعلنی نبیّا)
3- بندگی خدا سرچشمه ی همه ی فیوضات الهی است. (انّی عبداللّه... وجعلنی نبیّا)
4- در نبوّت (و امامت) سن خاصی شرط نیست. (فی المهد... جعلنی نبیّا)