سوره مریم آیه 26
(26) فَکُلِی وَاشْرَبِی وَقَرِّی عَیْناً فَإِمَّا تَرَیِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَداً فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْماً فَلَنْ أُکَلِّمَ الْیَوْمَ إِنسِیّاً
پس (از آن رطب) بخور و (از آب نهر) بنوش و چشمت را (به داشتن فرزندی چون عیسی) روشن دار، پس اگر کسی از آدمیان را دیدی، (که درباره نوزاد می پرسند، با اشاره به آنان) بگو: من برای خداوند رحمان، روزه ی سکوت نذر کرده ام، بنابراین امروز با هیچ انسانی سخن نخواهم گفت.
نکته ها:
روزه ی سکوت حضرت مریم در برابر مردم، یا برای این بود که آنان ظرفیّت جواب را نداشتند، یا گفتگوی با آنان، تأثیر منفی به دنبال داشت و یا در ادامه ی پاسخ وسخن گفتن، سؤالات و بهانه های دیگری را مطرح می کردند.
امام صادق علیه السلام فرمودند: روزه تنها به امساک از خوردن و آشامیدن نیست و آنگاه این آیه را تلاوت فرمودند.**تفسیر نورالثقلین.***
ممکن است این آیه، ادامه ی سخن حضرت عیسی با مادرش در آیه قبل باشد.
پیام ها:
1- فرزند، عامل نور چشم و امیدواری انسان به الطاف است. (قرّی عینا)
2- بهترین غذا آن است که با نوعی آرامش و شادی همراه باشد. (کلی واشربی وقرّی عینا)
3- نذر، سابقه ای بس طولانی دارد و می توان برای خارج شدن از برخی بن بست ها به نذر متوسّل شد. (فقولی انی نذرت)
4- در نذر قصد قربت لازم است و باید نام خدا برده شود. (نذرت للرحمن)
5 - قصد قربت با قصد رهایی از ناملایمات، منافاتی ندارد. (نذرت للرحمن) (تا مردم درباره نوزاد مرا زیر سؤال نبرند)
6- وفای به نذر واجب است. (نذرت... فلن اکلّم)
7- گاهی باید در برابر حرف مردم سکوت کرد. (فلن اکلّم الیوم انسیّا)
سوره مریم آیه 27
(27) فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُواْ یَمَرْیَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَیْئاًفَرِیّاً
پس مریم در حالی که نوزادش را در آغوش گرفته بود، او را به نزد بستگان خود آورد. گفتند: ای مریم! به راستی کار بسیار ناپسندی مرتکب شده ای.
سوره مریم آیه 28
(28) یَأُخْتَ هَرُونَ مَا کَانَ أَبُوکِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَاکَانَتْ أُمُّکِ بَغِیّاً
ای خواهر هارون! پدرت مرد بدی نبود و مادرت (نیز) بدکاره نبود.
نکته ها:
کلمه ی «فَریّا» به معنای کار زشت و منکر بزرگ است.
گرچه بعضی هارون را برادر واقعی مریم دانسته اند، لکن پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: مریم از بستگان هارون برادر موسی می باشد.**تفسیربرهان ؛ امالی مرتضی، ج 4، ص 106.***
پیام ها:
1- حقیقت را آشکار کنیم هرچند گروهی ناراحت شده و تهمت بزنند. (فأتت به قومها تحمله)
2- قضاوت مردم، عجولانه وبراساس قرائن ظاهری است، نه واقعیّات. (لقد جئت شیئاً فریّاً) (آنان به محض دیدن نوزادی همراه مریم، حکم به بدی او کردند)
3- یکی از راههای تربیت، توجّه دادن افراد به نیکی و فضیلت نیاکان و خانواده است. (یا اخت هارون...)
4- از والدین وخانواده صالح، جز فرزند صالح انتظار نیست. (یا اخت هارون ماکان ابوک... امّک بغیّاً) (صالح بودن پدر ومادر وخانواده در رفتار و کردار فرزند مؤثّر است.)
5 - انجام کار بد از دودمان شریف، بیشتر مورد سرزنش است. (ماکان ابوک...)