سوره اِسراء آیه 103
(103) فَأَرَادَ أَن یَسْتَفِزَّهُم مِّنَ الْأَرْضِ فَأَغْرَقْنَهُ وَمَن مَّعَهُ جَمِیعاً
پس (فرعون) تصمیم گرفت که آنان را از آن سرزمین تبعید کند، پس ما او و همه ی همراهانش را غرق کردیم.
سوره اِسراء آیه 104
(104) وَقُلْنَا مِن بَعْدِهِ لِبَنِی إِسْرَ ءِیلَ اسْکُنُواْ الْأَرْضَ فَإِذَا جَآءَ وَعْدُ الْأَخِرَةِ جِئْنَا بِکُمْ لَفِیفاً
و پس از آن (غرق فرعون) به بنی اسرائیل گفتیم: در این سرزمین مستقر شوید، پس چون موعد آخرت فرا رسد، همه ی شما را با هم گرد خواهیم آورد.
نکته ها:
«استفزاز» به معنای بیرون کردن با زور است. قرآن بارها به این شیوه ی ظالمان نسبت به اولیای الهی و ناکام ماندنشان اشاره کرده است. ابراهیم را در آتش افکندند، خدا آتش را سرد کرد، یوسف را به چاه انداختند، عزیز مصرش کرد. پیامبر را از مکّه بیرون کردند، خداوند حکومتِ جهان اسلام را به او عطا کرد. این سنّت و قانون الهی است که در برابر مکر اهل باطل، تدبیر مناسب دارد.
«لفیف»، به معنای گروه های به هم پیوسته و انبوه می باشد.
پیام ها:
1- منطق طاغوت، خشونت وتبعید است ومردان حقّ را تحمّل نمی کنند. (فاراد)
2- در برابر اراده ی طاغوت، اراده و قهر خداوند است. (فاراد... فاغرقناه)
3- هرچند فکر گناه، گناه نیست، امّا اراده ی خطرناکی همچون تبعید پیامبران، قهر الهی را به دنبال دارد. (فاراد... فاغرقناه)
4- همه ی قدرت نمایی طاغوت ها، در زمین ومحدود است. (فی الارض)
5 - عذاب الهی، پس از اتمام حجّت است. بعد از آمدن معجزات، (اغرقناه)
6- پایان کار طاغوت ها و همکارانشان، هلاکت نابودی است. (اغرقناه و من معه جمعیاً)
7- کمک به ستمگران سبب شریک شدن در هلاکت آنان است. (من معه)
8 - رهبران فاسد در هلاکت مردم نقش دارند. (اغرقناه و من معه)
9- آنان که چند روزی بر منطقه ای حاکم می شوند، باید پاسخگوی خدا در قیامت باشند. (اسکنوا الارض... جئنا بکم لفیفاً)
سوره اِسراء آیه 105
(105) وَبِالْحَقِّ أَنزَلْنَهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ وَمَآ أَرْسَلْنَکَ إِلَّا مُبَشِّراً وَنَذِیراً
و ما قرآن را به حقّ نازل کردیم و به حقّ نازل شد و ماتورا جز به عنوان بشارت دهنده و بیم رسان نفرستادیم.
پیام ها:
1- سلامت قرآن تضمین شده است. هم خداوند قرآن را به حقّ نازل کرد، هم وحی الهی به سلامت به مقصد رسید و شیاطین نتوانستند آسیبی به آن رسانند. (بالحق انزلناه و بالحق نزل)
2- محور کار پیامبران، بشارت و انذار است و حقِّ کاستن و افزودن بر وحی را ندارند. (بشیراً و نذیراً)
3- مسئولیّت پذیرش یا نپذیرفتن مردم با پیامبر نیست و کسی حقّ تحمیل عقیده بر دیگران را ندارد. (ما ارسلناک الاّ مبشّرا و نذیرا)
4- بشارت و انذار در کنار هم مؤثّر است. (مبشّراً و نذیراً)