سوره اِسراء آیه 41
(41) وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَذَا الْقُرْءَانِ لِیَذَّکَّرُواْ وَمَا یَزِیدُهُمْ إِلَّا نُفُوراً
وبه یقین، ما در این قرآن (حقایق را با بیان های گوناگون و) مکرّر بیان کردیم، تا پند گیرند، و جز بر رمیدگی آنان نیفزود.
نکته ها:
«صَرّفنا»، بیان گوناگون و متنوّع و تکرارهای مختلف گفتار در جهت روشن تر شدن موضوع بحث است.
انسان فطرتاً تنوّع طلب است، خواه در طبیعت باشد، یا کتاب الهی و این رمز برخی تکرارها و تنوّع بیان ها در قرآن است.
همچنان که از بارش باران بر یک لاشه ی متعفّن، بوی تعفّن برمی خیزد، ورود آیات الهی در دلهای خوگرفته به تکبّر و لجاجت، عفونت تنفّر را بیشتر می کند. (ما یزیدهم الاّ نفورا)
پیام ها:
1- تکرار مطلب، باید متنوّع و جذّاب باشد، (صرّفنا) زیرا یکنواختی اغلب خستگی آور است.
2- انسان پیوسته نیازمند تذکّر است وچه بسا در هربار تکرار، گروهی جذب شوند. (صرّفنا)
3- تکرار در آیات قرآن، برای تذکّر و پندگیری است. (صرّفنا، لیذکّروا)
4- تکرار، برای دوستان دلربا، ولی برای لجوجان نفرت آور. (ما یزیدهم الاّ نفورا)
سوره اِسراء آیه 42
(42) قُل لَّوْ کَانَ مَعَهُ ءَالِهَةٌ کَمَا یَقُولُونَ إِذاً لَّابْتَغَوْاْ إِلَی ذِی الْعَرْشِ سَبِیلاً
بگو: اگر با خداوند، خدایانی بود - آنگونه که مشرکان می گویند - در آن هنگام آن خدایان در پی یافتن راه نفوذی به سوی خدای صاحب عرش بودند (تا قدرت را از او بگیرند).
سوره اِسراء آیه 43
(43) سُبْحَنَهُ وَتَعَلَی عَمَّا یَقُولُونَ عُلُوّاً کَبِیراً
خداوند منزّه و برتر است از آنچه می گویند، برتری بزرگ!
نکته ها:
مشرکان، خداوند را قبول داشتند و «اللّه» را آفریدگار هستی می دانستند، ولی بت ها را شفیع خود یا شریک خدا می پنداشتند. این آیه وجود چنین رابطه ای را میان خدا و بت ها نفی می کند، چون بت ها نه می توانند قدرت را از دست خدای بزرگ بیرون آورند، نه راهی برای تقویت خود دارند.
پیام ها:
1- نظام هستی، بهترین دلیل بریکتایی خداست. (اگر خدایان دیگر بودند، رقابت می شد واگر رقابت بود نظام بهم می خورد.) (اذاً لابتغوا الی ذی العرش سبیلاً)
2- هرگاه نسبت ناروایی داده شود، تبرئه و تنزیه لازم است. (سبحانه)
3- خداوند از هرگونه شریک پاک است و میان ذات مقدّس او و خرافاتی که می گویند، فاصله و برتری بسیاری است. (سبحانه و تعالی عمّا یقولون)
4- هر که و به هر مقدار خدا را ستایش کند، باز خداوند برتر از آن گفته هاو توصیف هاست. (تعالی عمّا یقولون علوّاً کبیراً)