برای مساله خاورمیانه یک راه بیشتر وجود ندارد، و آن انحلال و زوال دولت صهیونیستی است
تاریخ: 10/10/1378
برای مساله خاورمیانه هم یک راه بیشتر وجود ندارد، و آن انحلال و زوال دولت صهیونیستی است. باید آواره های فلسطینی به کشورشان برگردند. این هشت میلیون نفر، صاحبان اصلی فلسطین اند.
البته اکثریت قاطع مردم فلسطین مسلمانند و در میانشان تعداد کمی هم از فلسطینیهای یهودی و مسیحی هستند. صاحبان فلسطین و ملت فلسطین، دولت تشکیل بدهند، آن دولت تصمیم بگیرد که آیا مهاجرانی را که از سایر کشورها به داخل فلسطین آمده اند و در حال حاضر در آن جا هستند، نگهدارد، با چه شرایطی نگهدارد، یا برگرداند. عکس قضیه این است که باید یک دولت فلسطینی در همه سرزمین فلسطین تشکیل بشود. بازیهایی از قبیل دولت خودمختار و از این حرفها هم امروز نمی تواند هیچ کس را فریب بدهد، مگر آدمهای خیلی ساده لوح را! اینها کار نیست، کار اصلی و واقعی که باید انجام بگیرد، این است.
ملت فلسطین در یک رفراندوم، تکلیف دولت فلسطین را معین کنند. و آن دولت، دولت مشروعی خواهد بود
تاریخ: 13/8/1384
ملت فلسطین. مردمانی که فلسطین متعلق به آنهاست - از مسلمان، یا مسیحی، یا یهودی - و سرزمین تاریخی آنهاست وتاریخ و جغرافیا به این گواهی می دهد، بایستی رای و نظر بدهند. آنها در یک نظرخواهی مقابل چشم مردم جهان،در یک رفراندوم، تکلیف دولت فلسطین را معین کنند. و آن دولت، دولت مشروعی خواهد بود.
در مساله فلسطین، آنچه که هدف است، استنقاذ فلسطین است، یعنی محو دولت اسرائیل
تاریخ: 13/9/1369
در مساله فلسطین، آنچه که هدف است، استنقاذ فلسطین است، یعنی محو دولت اسرائیل. فرقی بین سرزمینهای قبل از سال 67 و بعد از آن نیست. هریک وجب از خاک فلسطین، یک وجب از خانه مسلمین است. هر حاکمیتی غیر از حاکمیت مردم فلسطین و حاکمیت مسلمین بر کشور فلسطین، حاکمیت غاصب است. حرف، همانی است که امام راحل عظیم الشان فرمود: اسرائیل بایستی محو بشود . یهودیهای فلسطین، اگر دولت اسلامی را قبول می کنند، در آن جا زندگی کنند. بحث، بحث یهودی ستیزی نیست. مساله، مساله غصب خانه مسلمین است. رؤسا و زعمای مسلمین، اگر تحت تاثیر قدرتهای جهانی قرار نداشتند، می توانستند این مهم را انجام بدهند، ولی متاسفانه نکردند.