امروز یکی از هدفهای اساسی دشمنان این است که اخلاق جوانهای این ملت را فاسد کنند
تاریخ: 22/7/74
عزیزان من، باید به خدا برگردید، خدا را فراموش نکنید. جوانان عزیز، مواظب اخلاق الهی و اسلامی که ودیعه یی است در میان این ملت، باشید. امروز یکی از هدفهای اساسی دشمنان شما این است که اخلاق جوانهای این ملت را فاسد کنند. برای این کار دارند تلاش و سرمایه گذاری می کنند چه کسی باید مواظب باشد همه، مخصوصا خود جوانها، خود جوانهای مومن.
آن ملتی که با خدا آشتی باشد، آن ملتی که تضرع و توسل به خدا را فراموش نکند، راه سازندگیش هم هموارتر خواهد شد.
نقطه یی که دشمن به آن چشم دوخته، این است که ایران اسلامی نتواند به طور شایسته، سازندگی کشور را انجام بدهد
تاریخ: 14/3/1369
دومین نقطه یی که دشمن به آن چشم دوخته، این است که ایران اسلامی نتواند به طور شایسته، سازندگی کشور را انجام بدهد. این هم مایه امید دشمنان است. آنها مایلند که دولت جمهوری اسلامی نتواند در داخل کشور سازندگی را پیش ببرد، وضع زندگی مردم را سروسامان بدهد، تولید داخلی را افزایش بدهد، اتکای به خارج از کشور را کم کند و مردمان پابرهنه و مستضعف و فقیر را به سروسامان زندگی لازم اسلامی برساند. آنها می خواهند دولت اسلامی، توفیق این وظایف بزرگ را به دست نیاورد و نتواند این کارها را انجام بدهد. به این آرزو، چشم دوخته اند.
یکی از طراحیها(ی دشمن) این است که حرف آخر را اول نزنند آرام آرام و بتدریج طلبکاری ایجاد کنند و طرف مقابل را وادار به عقب نشینی کنند
تاریخ: 7/3/1382
دشمن، سیاسی و سیاستمدار است مغز طراح سیاسی دارد، فکر می کنند که چه کار باید بکند. یکی از طراحیها این است که حرف آخر را اول نزنند آرام آرام و بتدریج طلبکاری ایجاد کنند و طرف مقابل را وادار به عقب نشینی کنند. بمجردی که عقب نشینی کردید، طلبکاری دیگری شروع خواهد شد. حالا بعضیها می گویند چیزی بدهیم، یک چیزی بگیریم! بدهیمش درست است، بگیریمش درست نیست هیچی نخواهند داد. شعارهایی را درست می کنند ایران را در محور شرارت گذاشته اند. فلان کارها را بکنیم تا ما را از محور شرارت بردارند! این شد حرف! غلط کردند گذاشتند که حالا بخواهند بردارند. دوباره و هر وقت لازم شد، ما را در محور شرارت می گذارند. اگر قرار است قدرتی این امکان و توان را پیدا کند که اخمهایش را در هم کند و بگوید من قوی هستم و می زنم و می برم و می بندم حواستان جمع باشد، انسان جا بخورد، این جاخوردن، حد یقف ندارد شما این سنگر را عقب می نشینید، بعد یک مطالبه ی دیگری را مطرح می کنند: فلان دولت غیرقانونی را به رسمیت بشناسید! باز همان فشارها و همان تهدیدها. بمجردی که او را شناختید، باز یک درخواست دیگر مطرح می شود: اسم اسلام را از قانون اساسی تان بردارید! شما باید ذره ذره عقب بنشینید این حد یقفی ندارد. من این موضوع را بارها به بعضی از مسئولانی که دچار وسوسه و واهمه هایی بودند، گفته ام که حد یقف فشار آمریکا کجاست آن را مشخص کنید، که اگر به آن جا رسیدیم، دیگر بعد از آن هیچ فشاری علیه ما نخواهد بود.