دو عامل تاثیر گذار دشمن بر ذهن جوانان: تبلیغات، عدم تبیین و دفاع صحیح از حقایق و اصول
تاریخ: 25/6 /1370
بیشترین چیزی که روی ذهن جوان اثر می کند، دو عامل است: یکی تبلیغات گوناگون دشمن است، تبلیغاتی که جوان را نسبت به حقایق مقدس اسلامی و حقایقی که در انقلاب به عنوان مسلمات و پایه ها و ستونهای اصلی اعتقاد شناخته شده، سست و بی تفاوت کند. و عامل دوم، عدم تبیین و دفاع صحیح از این حقایق و اصول است. من گمان می کنم که تاثیر عامل دوم، کمتر از عامل اول نباشد، چون در نظام جمهوری اسلامی، به طور صریح و علنی، علیه اسلام و اصول اسلامی و مبانی اسلامی و معارف اسلامی، کمتر تبلیغ می شود و میدان برای تبلیغ وسیع باز نیست، بنابراین تبلیغ دشمن فقط سطح معینی را می پوشاند، در حالی که عامل دوم، دیگر حد و اندازه یی ندارد.
وقتی ما تبلیغ نکردیم، وقتی ما حقایق را بیان نکردیم، وقتی ما تبیین و دفاع درستی از معارف اسلامی - از خود توحید، از حکومت الهی، از لزوم عبودیت انسان در مقابل خدا، از لزوم تسلیم انسان در مقابل احکام خدا، که پایه های اصلی است - نکردیم، تاثیری که از این عدم دفاع و عدم تبیین و عدم توجیه صحیح حاصل می شود، محدود به حد خاصی نیست، شامل همه است.
باید مطالبی از مسائل اسلامی آماده گردد و به شکل مناسبی تحریر و تقریر بشود و در همه جای کشور گفته بشود، آن چنان که در همه دلها و ذهنها جای بگیرد. باید مطالبی از مسائل اسلامی انتخاب بشود که پاسخ به شبهه های تقدیری و فرضی یی باشد که می دانیم امروز با وسایل مختلف، در بین خواص مردم پراکنده می شود.
افکار فلاسفه و نویسندگان و متفکران مادی غرب، امروز در سطح دانشگاههای ما، به صورت کتاب و ترجمه وجود دارد. نمی شود سدی درست کرد که اینها وارد نشوند، این امکان ندارد و مصلحت نیست. افکار باید بیایند و حضور داشته باشند. در مقابل آن افکار، باید پادزهر ایجاد کرد.
یکی از توطئه های دشمن، فسادانگیزی و نفوذ در نسل جوان است
تاریخ: 30/5 /1370
یکی دیگر از توطئه های دشمن، توطئه فسادانگیزی است، نفوذ در نسل جوان، ایجاد فساد در میان سربازان واقعی اسلام، جوانان را به مسایل فسادبرانگیز سرگرم و مشغول کردن. جوانان بدانند که این توطئه است.
چیزی که گمراه کننده و فاسد کننده است، نباید اجازه بدهیم وارد میدان بشود، این وظیفه ماست، وظیفه دولت و وزارت ارشاد است
تاریخ: 5/3/1377
بایستی بدانیم که یک دولت، همچنان که نسبت به بسیاری از امور مردم مسئول است، - کلکم مسئول عن رعیته - مسئول وضع معیشتشان، وضع اقتصادشان، وضع سیاستشان، وضع فرهنگشان، وضع تحصیلاتشان، وضع بهداشتشان، مسئول وضع ذهنشان هم است. یعنی اگر دیدیم که فرضا در جامعه ما کتابی هست که هنرش فقط این است که احساسات جنسی را در جوانان تحریک بکند، این مضر است. این را نمی شود به عنوان این که یک فرآورده فرهنگی است، ما آزاد بگذاریم که هر که خواست، تولید و عرضه کند، نه، این بحث خواست نیست، مثل مواد مخدر است. مواد مخدر هم خیلی طالب دارد. خیلیها هستند که اگر شما مواد مخدر را به آنها دادید، استقبال می کنند و مصرف می کنند، اما بعد که معتاد شدند، شما را لعنت می کنند. خیلیها هستند که اگر مواد مخدر را از آنها بگیرید، ممکن است با شما دست به یقه هم بشوند، ولی بعد که با این کار توانستند از آن بیماری نجات پیدا کنند، شما را دعا خواهند کرد. بنابراین، خواست، یک امر مطلق نیست، آن خواستی که بر طبق مصلحت است، مطلوب است. تشخیص مصلحت هم به عهده آن کسی است که مسئول است.
البته ما نمی خواهیم به مردم بگوییم شما حتما این کتاب را بخوانید، آن کتاب را نخوانید، نه، انواع سلایق، انواع فکرها، انواع ذهنها، انواع استعدادها، باید در مقابل خودشان میدان بازی داشته باشند، برای این که آنچه را می خواهند، بتوانند انتخاب کنند، اما آن چیزی که گمراه کننده و فاسد کننده است، ما نباید اجازه بدهیم وارد میدان بشود، این وظیفه ماست، وظیفه دولت است، وظیفه وزارت ارشاد است.
...البته آن چیزی که در مورد تحریک احساسات جنسی گفتم، فقط یک مثال است، در زمینه های سیاسی هم همین طور است. اگر فرض کنیم کتابی باشد که در آن، انواع و اقسام دروغها به شکل گمراه کننده یی هست، شما هم الان امکان ندارید که به این دروغها پاسخ بدهید، این باید جلویش گرفته بشود. البته جلوی نظرات غلط را نباید گرفت. نظرات غلط فلسفی، اجتماعی و گوناگون اشکالی ندارد که به داخل جامعه بیاید و نقد بشود، این خوب است. جلوگیری از نظرات غلط فلسفی موجب می شود که کسانی خیال کنند این نظرات درست است، این عکس مطلوب اثر خواهد گذاشت. نه، طرح نظرات فلسفی، اجتماعی، سیاسی