فصل بیست و ششم : فرهنگ و کار فرهنگی
عناوین :
کار فرهنگی و اهمیت آن
اقتدار ملی با علم و اخلاق تامین میشود
در کار فرهنگی نباید مساله بودجه، یک مشکل عمده به حساب آید
باید مسئولین در قبال عقبگرد روحی و اخلاقی مردم پاسخگو باشند
باید جوّ حزب الهی در محیط وزارتخانه ها را غالب گردد
ملت غالب، ملتی است که فرهنگش غالب است
غلبه ی فرهنگی موجب غلبه ی در همه امور
از هرطرف که حرکت می کنیم، به فرهنگ می رسیم
باید کاری بشود که خواست مردم در جهت فضایل اخلاقی باشد
حرفهای خودیها در باب انقلاب باید جمع آوری و فهرست شود
کار فرهنگی منفی
پرهیز از انفعال در مسائل فرهنگی
با بعضی از آزادیها از جمله آزادیهای جنسی و آزادی گناه مخالفیم
ضرورت برخورد با مطبوعات فاسد
یکی از راههای تهاجم فرهنگی
لزوم توجه نسبت به رفتار زن و مرد، و پوشش زنها در داخل ادارات
حساسیت بر روی نقش رسانه های مکتوب بسیار مهم است
درباره مساله زن و مرد، پیام وحی حاوی مسائل مهمی است
مسجد، همیشه و در طول تاریخ منشا آثار بزرگی شده است
تا آن جایی که می توانید، به نماز، ذکر و نوافل اهمیت دهید
ضرورت معرفی نماز، تحلیل رازها و رمزهای آن در میان آحاد جامعه
ضرورت اهتمام مسئولین آموزش و پرورش و دانشگاهها به نماز
اهمیت مسئله امر به معروف و نهی از منکر
امر به معروف و نهی از منکر را اقامه کنید
کار فرهنگی و اهمیت آن
تاریخ: 1370/2/3
در باب کار فرهنگی و اهمیت آن، هرچه گفته بشود، تکرار گفته شده هاست و یک نکته بیش نیست و آن، پیام انقلاب و اصل ایصال آن است، که از اصول مسلم اسلامی می باشد. تبلیغ، یعنی رساندن - اَلَّذینَ یُبَلِغُونَ رِسالاتِ الّلهِ - یعنی حجابها و مانعهارا درنوردیدن،و رساندن سخن حق به مرکزی که باید برسد. هرچه گفته بشود، حول وحوش همین یک نکته است، و در این زمینه همه چیز یا بسیاری از چیزها گفته و نوشته شده است.
آنچه که من می توانم عرض بکنم، این است که شما از یک سو وضعیتی را که متوقع است، و از سوی دیگر وضعیتی را که جمهوری اسلامی در آن قرار دارد، با هم مقایسه کنید. نتیجه این مقایسه باید ما را به شیوه های نو و کارهای نشده، یا تصحیح کارهای شده، متنبه کند. در این جا یک بازنگری و خودنگری و محاسبه نفس لازم است.
کمبودها را بایستی جستجوگرانه، با وسواس و بدون اغماض رسیدگی کنیم و ببینیم که چه اشکالی در کار ما بوده است. آیا خطوط موازی در کار تبلیغ و نبودن کانون واحد، موثر بوده است آیا نابلدی کارگزاران موثر بوده است آیا وجود تعارض بین دستگاههای مباشر کار در آن کشور متوقفٌ فیه موثر بوده است آیا درست نشناختن کارهای بااولویت، موثر بوده است آیا کار دارای اولویت سه را در اولویت یک قرار دادن و کار اولویت یک را در اولویت سه قرار دادن، و عدم رعایت تسلسل مطالب، موثر بوده است آیا کمبودها وامکانات مالی موثر بوده است آیا وجود دشمنان و دستگاههای تبلیغاتی کارآمد و مجهز آنها - که پشتوانه های استکبار جهانی را دارد - موثر بوده است همه اینها ممکن است.
آسانترین کار این است که بگوییم همه اینها با همدیگر موثر بوده است. ماکمبود پول داشتیم، کمبود آدم داشتیم. الان مثلا ما این تعداد نماینده یی که درکشورها داریم، تعداد لازم که نیست، تعداد لازم، چند برابر این است. قاعدتا در امکانات انسانی و مادی و تجهیزاتی، کمبود داریم. ما باید مثل یک حسابگر و یک مغز متفکر بنشینیم، یک جدول درست کنیم، این کمبودها را در جدول بگذاریم و ببینیم کدامیک از اختیار ما خارج است، و کدامیک تحت اختیار ماست. آنهایی که تحت اختیار ماست، همت بگماریم و آن مشکلات را برطرف کنیم. غفلت در کار جایز نیست.
اقتدار ملی با چه چیزی تامین می شود. با علم و اخلاق. در اخلاق، ما نباید نمره کم بیاوریم
تاریخ: 8/8/1384
اقتدار ملی را باید تامین کرد. اقتدار ملی با چه چیزی تامین می شود. با علم و اخلاق.... در اخلاق، ما نباید نمره کم بیاوریم.پیغمبر ما معلم اخلاق است. پرچم تهذیب و تکمیل اخلاق را پیغمبر برافراشته و رسالت پیغمبر اعلام کرده. ما بایددر زمینه ی اخلاق دچار عقب ماندگی نشویم. رفتارهای اجتماعی، انضباط، وجدان کاری، قانون گرایی و روح دینداری -که بعضی آدم های بی انصاف، روح دینداری جوان های ما را در معرض تطاول قرار دادند و به نام حرف های بی محتوا و بی منطق و به نام آزادی، دستخوش غارت کردند - از پایه های اقتدار است
از توانایی ها و ظرفیت های موجود هم نباید غفلت کنیم. یکی از پایه های اقتدار ملی این است که مسوولان کشور و آحادملت اعتقاد داشته باشند می توانند این راهها را طی کنند و این کارها را انجام دهند. خود را عاجز، بی دست و پا و درمحیط بن بست احساس نکنند. این را باید به مردم بدهیم. این از جمله ی وظایف ماست. این جزو کارهایی است که دولت باید انجام دهد. موجبات اقتدار ملی جزو کارهایی است که مربوط به حکومت است و دستگاه های حکومتی بایدانجام دهند. البته توهم قدرت هم نداشته باشیم. آنچه را که نمی توانیم، با تخیل و توهم و خیال پردازی برای خودمان فرض نکنیم. غفلت از قدرت واقعی و حقیقی خودمان نداشته باشیم