فصل شانزدهم : امنیت اقتصادی و سیاسی
عناوین :
معنای امنیت اقتصادی
معنای امنیت سیاسی
وحدت و امنیت ملی، مقدمه مجال دولت در اجرای مسئولتهای خود
مجازاتهای سنگین اسلام برای امنیت شکنان
نباید جذب سرمایه های خارجی، موجب ناامنی اقتصادی شود
مساله تورم، باید به شکلی حل بشود
ضرورت مشخص بودن جبهه حق و ناحق
امنیت اقتصادی، یعنی این که آحاد مردم این کشور، از هر قشری، بخواهند کار اقتصادی بکنند بدانند کسی مزاحم آنها نخواهد شد
تاریخ: 10/6/1378
مبادا کسی خیال کند که ایجاد امنیت اقتصادی، یعنی باز گذاشتن راه برای مفتخورهای اقتصادی، سوء استفاده چیهای اقتصادی و زالوهای اقتصادی! امنیت اقتصادی، به معنای این نیست که قوانین و مقررات سالم کشور ندیده گرفته شود. امنیت اقتصادی، یعنی این که انسانها و آحاد مردم این کشور، از هر قشری، بخواهند کار اقتصادی بکنند - چه کار صنعتی، چه کار کشاورزی، چه سرمایه گذاری، چه تجارت - بدانند که کسی مزاحم آنها نخواهد شد، اما این معنایش آن نیست که آن کسانی که چه در دوران جنگ و چه در دوران سازندگی ، توانستند از پیچ و خمهای اقتصادی استفاده های نامشروع بکنند و ثروتهای نامشروع به وجود بیاورند، این امکان را داشته باشند که بتوانند چنین حرکت نامشروعی را به عنوان امنیت اقتصادی انجام بدهند. معنای امنیت اقتصادی، هرهری مسلک بودن در مساله اقتصاد نیست، معنایش میدان دادن به زرنگها و سوء استفاده چیها و کسانی که منتظرند از هر فرصتی برای پر کردن کیسه خود از راه نامشروع - نه راه مشروع - بهره ببرند، نیست، این را توجه داشته باشند.
امنیت سیاسی معنایش این است که کسانی که متصدی بیان مسائل سیاسی برای مردم هستند، نسبت به مردم امانت بخرج بدهند
تاریخ: 10/6/1378
امنیت سیاسی معنایش این است که تفکرات و معارف سیاسی در جامعه، معارف واضح و دور از نفاق و دوگونه گویی و دوگونه اندیشی باشد، معنایش این است که کسانی که متصدی بیان مسائل سیاسی برای مردم هستند،نسبت به مردم امانت بخرج بدهند، معنایش این است که کسانی که متصدی نوشتن و پخش کردن و منتشر کردن معارف فکری جامعه هستند، دروغ نگویند، فریب ندهند، تقلب نکنند و در طعامی که علی الظاهر شیرین هم هست، زهر مخلوط نکنند، این امنیت سیاسی است. آن قلمی که برمی دارد بیست سال تلاش و مجاهدت مظلومانه و فداکارانه این ملت را در مقابله با قدرتهای زورگوی چپاولگر دشمن ظالم انکار می کند، این امنیت سیاسی کشور را به هم می زند و ناامنی فکری ایجاد می کند. آن کسی که در داخل کشور، با استفاده از امکاناتی که قانون و بیت المال این مردم در اختیار او گذاشته است، برمی دارد خواسته های دولتمردان و سیاستمداران فلان کشور دشمن را توجیه می کند و با قالبهای علی الظاهر پسندیده، به خورد یک عده می دهد، این ناامنی سیاسی و فکری ایجاد می کند
... بنده درباره مطبوعات و نوشتنها، صحبتهای زیادی کرده ام. هیچ کس هم نمی تواند منکر این بشود که بنده طرفدار فکر آزاد، قلم آزاد، بیان آزاد، معارف منتشر شده ش گونه گون در این کشورم، اعتقاد من این است. من می گویم بایستی افکار و آرا و سلایق مختلف در کشور، به صورت صحیح و درست مطرح بشود، اما گفتن معارف گوناگون یک حرف است، دروغ گفتن به مردم و دروغ نوشتن و تحریف کردن حقایق و بلندگوی دشمن شدن، حرف دیگری است، آنچه که من درباب مطبوعات نمی توانم قبول کنم و بپذیرم، این دومی است.