تمتع قشرهای مختلف مردم از امکانات کشور، باید متعادل باشد. نبایستی طوری باشد که فاصله ها روز به روز زیادتر بشود
تاریخ: 8/6/75
تمتع قشرهای مختلف مردم از امکانات کشور، باید متعادل باشد. نبایستی طوری باشد که فاصله ها روز به روز زیادتر بشود و عده یی آن طور زندگی کنند. البته یک بخش عمده از این کار را هم، وزارت اقتصاد و دارایی و بخش مربوط به مالیات، می تواند تامین بکند: گرفتن مالیاتهای متناسب و بجا، از کسانی که سودها و استفاده هایی می برند. این هم یک معنای دیگر است.
اهتمام اصلی دولت در همه سیاستهای اجرایی و بخشی، باید رفع محرومیت به نفع ایجاد عدالت باشد، این باید اولین چیزی باشد که مورد نظر قرار می گیرد
تاریخ: 1/1/1380
ما برای اجرای عدالت آمده ایم. قشر محروم مردم، بلندگو و تریبون ندارند، اما قشر مرفه و زرمند و زورمند، هم از تریبونها بناحق استفاده می کنند، هم هرجا بخواهند، در بدنه ها اعمال نفوذ می کنند و کارشان را پیش می برند، ولی آن قشر محروم زمین می مانند. اهتمام اصلی دولت در همه سیاستهای اجرایی و بخشی، باید رفع محرومیت به نفع ایجاد عدالت باشد، این باید اولین چیزی باشد که مورد نظر قرار می گیرد. با این کار، چقدر ما رفع محرومیت می کنیم و چقدر کشور را به عدالت نزدیک می کنیم. البته این که چه چیزهایی در رفع محرومیت بیشتر موثرند، شما آنها را خیلی خوب می دانید. اشتغال، مسکن، درمان، بیمه و موارد گوناگون دیگر، در کاهش و رفع محرومیت موثرند. مثلا اگر می خواهیم یک پروژه صنعتی یا معدنی یا ارتباطاتی را اجرا کنیم، در درجه اول باید ببینیم تاثیر آن در ایجاد عدالت اجتماعی چقدر است، بر این اساس کار کنیم.
عزیزان من! این نکته را در این جا بگویم، از جمله چیزهایی که روند حرکت به سمت عدالت را در جامعه کند می کند، نمود اشرافیگری در مسئولان بالای کشور است، از این اجتناب کنید. اشرافیگری دو عیب دارد، عیب دومش از عیب اولش بزرگتر است. عیب اول اشرافیگری، اسراف است - اشرافیگری حلال را می گوییم، یعنی آن چیزی که پولش از راه حلال و بحق به دست آمده - اما عیب دوم بدتر است و آن این است که فرهنگ سازی می کند، یعنی چیزی برای مسابقه دادن همه درست می کند. البته در این زمینه مسئولان درجه یک خیلی نقش دارند، تلویزیون خیلی نقش دارد، منش من و شما خیلی نقش دارد.
عدالت هدف است و رشد و توسعه مقدمه عدالت می باشد
تاریخ: 8/6/74
بعضی این طور تصور می کردند - شاید حالا هم تصور کنند - که ما بایستی یک دوره یی را صرف رشد و توسعه بکنیم و وقتی که به آن نقطه مطلوب رسیدیم، به تامین عدالت اجتماعی می پردازیم. این فکر اسلامی نیست. عدالت هدف است و رشد و توسعه مقدمه عدالت می باشد.