خاطره گویی و تدوین و پخش خاطرات را باید در جایگاه حقیقی خودش نشاند، که جایگاه بسیار بالا ووالایی است
تاریخ: 31/6/1384
بنیانگذار بنای حفظ حوادث با ادبیات و هنر، زینب کبری سلام الله علیها است. اگر حرکت و اقدام حضرت زینب نمی بود وبعد از آن بزرگوار هم بقیه ی اهل بیت علیهم السلام - حضرت سجاد و دیگران - نمی بودند، حادثه ی عاشورا در تاریخ نمی ماند. بله، سنت الهی این است که این گونه حوادث در تاریخ ماندگار شود. اما همه ی سنتهای الهی عملکردش از طریق ساز و کارهای معینی است. ساز و کار بقای این حقایق در تاریخ این است که اصحاب سر، اصحاب درد،رازدانان و کسانی که از این دقایق مطلع شدند، این را در اختیار دیگران بگذارند. بنابراین خاطره گویی و تدوین و پخش خاطرات را باید در جایگاه حقیقی خودش نشاند، که جایگاه بسیار بالا و والایی است و بسیار مهم است. بیان هنری هم شرط اصلی است. کما این که خطبه ی حضرت زینب در شهر کوفه و شهر شام، از لحاظ زیبایی و جذابیت بیان،آیت بیان هنری است. طوری است که اصلا هیچ کس نمی تواند این را نادیده بگیرد. یک مخالف یا یک دشمن وقتی این بیان را می شنود، مثل تیر برنده و تیغ تیزی، خواهی نخواهی این بیان کار خودش را می کند. تاثیر هنر به خواست کسی که مخاطب هنر است، وابستگی ندارد. او بخواهد یا نخواهد، این اثر را خواهد گذاشت. حضرت زینب سلام الله علیها و امام سجاد در خطبه ی شام و در بیان رسا و بلیغ و شگفت آور مسجد شام این کارها را کردند.
در رابطه با فرهنگ کشورهای تحت سلطه، اولین کاری که سلطه گران می کنند این است که فرهنگ این کشورها را، زبانشان... را با تحقیر و...نابود می کنند
تاریخ: 1/4/1383
در رابطه با فرهنگ کشورهای تحت سلطه، اولین کاری که سلطه گران می کنند - که از قدیم مرسوم بوده است - این است که فرهنگ این کشورها را، زبانشان، ارزشهایشان، سنتها و ایمانشان را با تحقیر، با فشار، با زور، و در مواقعی به زور شمشیر و درآوردن چشم - که در تاریخ مواردی از آن را داریم - نابود می کردند و نمی گذاشتند که مردم به زبان خودشان تکلم کنند، برای این که زبان وارداتی را قبول کنند. وقتی انگلیسیها به شبه قاره هند آمدند، زبان فارسی را که زبان دیوانی رایج بود، نگذاشتند پابرجا بماند و با گلوله و با فشار گفتند که حق ندارید فارسی حرف بزنید، فارسی را منسوخ کردند، انگلیسی را به جایش آوردند. در دوره ی حکومت سیاه پهلوی ها هم باورهای مذهبی و عمومی و نیروبخش به جامعه، ایمان و اعتقادات، را از مردم بتدریج بیرون کشاندند و غیرت زدایی و ایمان زدایی کردند.
یک عده از بدخواهان ملت ایران و اسلام سعی می کنند گذشته های پرافتخار این ملت را به بوته ی فراموشی بسپرند
تاریخ: 3/3/1384
همیشه باید گذشته ها را زنده نگه داشت. یک عده از بدخواهان ملت ایران و اسلام سعی می کنند گذشته های پرافتخار این ملت را به بوته ی فراموشی بسپرند. سعی می کنند مردم را از گذشته ی پرافتخار خودشان جدا کنند. این خیانت است. گذشته ی ملت ایران را، چه دوران تاریخ ممتد پرافتخار ما - بخصوص بعضی از نقطه های اوج آن - و چه گذشته ی ملت عزیز ایران در بیست و پنج شش سال اخیر که هر روز یک حادثه و یک حماسه و یک عظمت آفرینی است،مطلقا نباید فراموش کرد. عرصه های دفاع مقدس را نباید فراموش کرد. پیروزی هایی را که جوانان شما درمیدان های دشوار به دست آورده اند، نباید بگذارید فراموش شود.
پیروزی هایی را که جوانان شما در میدان های دشوار به دست آورده اند، نباید بگذارید فراموش شود. این پیروزی ها بسیاربزرگ است. فقط پیروزی در یک جنگ و پیروزی بر یک دشمن متجاوز نیست. پیروزی بر دنیای استکبار قهار جبارجهانی است که وقتی می بیند در یک نقطه ی حساس دنیا مثل ایران، ملتی به پا خاسته و استقلال خود را در زیر سایه ی دین به دست آورده است، احساس می کند همه ی محاسبات او غلط از آب درآمده. لذا با همه ی وجود به میدان مبارزه ی با این ملت می آید. پیروزی شما در دوران بیست وپنج شش سال گذشته در میدان های مختلف، پیروزی برچنین دشمنی است. این، برای همه ی ملتها و همه ی نسلهای ما در آینده، درس است. خلاصه ی این درس هم این است که اگر ملتی عمل و تلاش خود را با ایمان و اعتقاد جازم همراه کند، پیروزی او در مقابل هرگونه دشمنی قطعی است. از این درس - که هرگز نباید آن را فراموش کنیم - باید برای آینده بهره بگیریم.