ولایت، یعنی حکومتی که در آن در عین وجود اقتدار، هیچ نشانه یی از استبداد، خود خواهی، خود رایی، و زیاده طلبی نیست
تاریخ: 16/1/1378
ولایت، یعنی حکومتی که در آن در عین وجود اقتدار، در عین وجود عزت یک حاکم و جزم و عزم و تصمیم قاطع یک حاکم، هیچ نشانه یی از استبداد و خودخواهی و خود رایی و زیاده طلبی و برای خود طلبی و اینها نیست. این، آن نشانه اصلی برای این حکومت است. بدیهی است که در چنین حکومتی، عدالت باید زنده بشود، هرچه که ما در امر عدالت، کوتاه بیاییم، ضعف ما در این خصوصیات است. این که من بارها می گویم تا رسیدن به نقطه مطلوب حکومت اسلامی، فاصله داریم - اگرچه با حکومتهای مادی هم خیلی فاصله داریم، اما تا آن نقطه اصلی هم فاصله زیادی داریم - به خاطر این است. هرچه و هرجا که در امر عدالت، در امر محو شدن و هضم شدن در اراده الهی و احکام الهی، کوتاه بیاییم، ناشی از ضعفهای شخصی ماست، والا حکم اسلامی و ولایت اسلامی، این است.
... اگر ولایت اسلامی باشد، زندگی زیر سایه امیر المؤمنین ، برای همه حاصل خواهد شد - برای مومن، برای فاسق و برای کافر - حتی کفار هم در آن، راحت زندگی می کنند، این جور نیست که در آن، فقط آدمهای پرهیزگار، راحت باشند، غیر پرهیزگار هم از امنیت آن محیط، از مساوات، از عدالت و از آرامش معنوی در آن محیط، استفاده می کنند.
... این جور است که وقتی مخالفین در حکومت امیر المؤمنین ، خلخال از پای زن یهودی بیرون می آورند، امام آن جمعیت و حاکم می گوید: اگر مسلمانی از این امر بمیرد، حق دارد - از غصه این که در حکومت او خلخال از پای یک زن یهودی درآورده اند - مثل امیر المؤمنین که مبالغه نمی کند، می گوید اگر از این غصه، انسان بمیرد، حق دارد. این، حکومت و ولایت اسلامی است.
فصل چهارم : ساده زیستی
عناوین :
زندگی حکومتی امیر المؤمنین الگوی مسئولان
صاحبان مناصب خودشان را با اعیان و اشراف مقایسه کنند
مسئولان نباید مسرفانه و متجملانه زندگی کنند
فضا را، فضای تجملاتی و تجمل گرایی قرار ندهیم
سفرهای تفریحی خارجی
اگر صالح نباشیم
افزون طلبی و مشی اشرافیگرایانه برای مسئولان ممنوع است
نگذارید مسابقه رفاه طلبی و ثروت اندوزی ادامه و توسعه یابد
لزوم مقابله عمومی با گرایش اشرافیگری
هزینه دولت برای تغییر دکوراسیون اتاق جرم و خطاست
نامشروع، فساد مالی واداری، تکبر و دوری از مردم و...
مراقب باشید، این امانت و روحیه امانتداری نسبت به آنچه که از مردم در اختیار ماست اختلال پیدا نکند
کسی که امکانات شخصی دارد، حق ندارد از امکانات دولتی استفاده کند
زندگی حکومتی امیر المؤمنین الگوی مسئولان
تاریخ: 26/1 /1370
اگر ما خصوصیات زندگی حکومتی امیر المؤمنین - یعنی علی به عنوان یک حاکم را در نظر بگیریم، می بینیم که چند خصوصیت عمده در این زندگی هست:
اول، قاطعیت و صلابت در راه حق است.
این خصوصیت، اگر نگوییم مهمترین، حداقل بارزترین خصوصیت زندگی امیر المؤمنین است. آن چیزی که اول از این دستگاه حکومت مشاهده می شود، این است که امیر المؤمنین بعد از تشخیص حق، هیچ چیزی نمی تواند جلوی راه حق او را بگیرد. پیامبر درباره او فرموده است:
خَشِنٌ فی ذاتِ الّلهِ . امیر المؤمنین از جمله کسانی است که در راه خدا، هیچ کس و هیچ چیزی نمی تواند جلوی او را بگیرد و مانع او بشود، آنچه را که تشخیص داد، بدون هیچ گونه مبالاتی عمل می کند. اگر به سرتاسر زندگی امیر المؤمنین نگاه کنید، این خصوصیت را مشاهده می کنید، قاطعیت و صلابت. از اول نشستن بر مسند حکومت، امیر المؤمنین این قاطعیت و صلابت را نشان می دهد. یعنی حکومت وقتی که به نام خدا و برای خدا و برای اجرای احکام الهی است، باید تحت تاثیر هیچ ملاحظه یی که مخالف با حق باشد، قرار نگیرد. این، آن منطقی است که امیر المؤمنین دنبال می کرد. اگر دشمنان علی بن ابی طالب(علیه السلام) را مشاهده کنید، می بینید که این قاطعیت چه قدر مهم است.
بعد دوم زندگی امیر المؤمنین ، بعد زهد آن حضرت است، که اگر بخواهیم وارد صحبتش بشویم، فصل مبسوط عجیبی است. این زهد امیر المؤمنین ، واقعا زهد خیلی عجیبی است. البته عرض کردم، نه این که من بگویم، خود علی بن ابی طالب فرموده است. توقع نیست که من و امثال من، مثل علی بن ابی طالب زندگی کنیم، خود آن بزرگوار گفتند که نمی توانید.
...برادران! امیر المؤمنین می گوید زندگی به سمت زهد باید برود. امروز در جمهوری اسلامی، اگر ما احساس بکنیم که زندگی به سمت اشرافیگری می رود، بلاشک این انحراف است، بروبرگرد ندارد. ما باید به سمت زهد حرکت بکنیم. نمی گوییم هم زهدهای آن چنانی، که متعلق به اولیاالله است، نه، مسئولان درجه یک، مسئولان درجه دو، تا آن مسئولان درجات بعد هم باید در حد خود زهد داشته باشند، بعد هم به عامه مردم می رسد.