ما همان سیاستهایی را که امام بزرگوار به ملت ایران تعلیم داد دنبال می کنیم وعلاج مشکلات خودمان را در دنبال کردن این راه می دانیم
تاریخ: 12/3/1378
ما همان سیاستهایی را که امام بزرگوار با الهام از متن اسلام و قرآن، به انقلاب اسلامی و به ملت ایران تعلیم داد و آن خطی را که او ترسیم کرد، دنبال می کنیم و علاج گرفتاریها و مشکلات خودمان را در دنبال کردن این راه می دانیم، درست نقطه مقابل آنچه که دشمنان اسلام قصد دارند آن را در ذهنها جا بیندازند و در فضای ذهنی اعلام کنند.
... ملتهای مسلمانان با انقلاب اسلامی احساس هویت و احساس عزت کردند، احساس کردند که گوهر گرانبهای اسلام که متعلق به آنهاست، می تواند گره گشای آنها باشد. همه جا احساسات اسلامی در اطراف دنیای اسلام برافروخته شد، این، دشمنان را عصبانی می کند، جهانخواران و مستکبران را ناراحت می کند، لذا علیه اسلام تلاش می کنند.
... امروز همه توطئه هایی که علیه نظام اسلامی می شود - این توطئه تبلیغاتی عظیمی که امروز در دنیا علیه جمهوری اسلامی، علیه مسئولان و علیه ملت ایران است - به خاطر انتقام گرفتن از اسلام است. آنچه که آنها را عصبانی می کند، پایبندی ملت ایران به اسلام و به قرآن و احکام آن است. آنها می خواهند ملت ایران را از این راه روشن و از این راهی که آینده آنها را تضمین خواهد کرد، منصرف کنند، چون در این بیست سال، انقلاب اسلامی و نظام اسلامی و پایبندی به اسلام، به آنها خیلی ضرر زده است. ولی ملت ایران محکم ایستاده است، این راه را دنبال خواهد کرد و ملتهای عالم در آیینه ملت ایران آرزوهای خودشان را مشاهده می کنند.
امام در بیان ارتباط دین و دنیا، نظر اسلام و سخن اسلام را به عنوان مبنا و روح و اساس کار خود قرارداده بود
تاریخ: 14/3/1384
امام ما را به راهی هدایت کرد، هدفهایی را برای ما تعریف کرد، شاخص هایی را در میانه ی راه به ما معرفی کرد تا راه را گم نکنیم. فقط در صورت پیمودن این راه است که ما می توانیم به حیات طیبه برسیم و طعم آن را بچشیم. یعنی می توانیم کابوس فقر و عقب افتادگی را از جامعه و ملت خودمان دور کنیم. می توانیم آرزوی دیرین بشر یعنی عدالت را تحقق ببخشیم. می توانیم به تحقیر شدن ملتهای مسلمان خاتمه دهیم. می توانیم طمع قدرتهای استکباری را قدرتمندانه - نه با تملق و اظهار ذلت - از خودمان قطع کنیم. می توانیم اخلاق و تقوا و ایمان را، هم در رفتار فردی خود، وهم در برنامه های کلان کشور حاکم کنیم. می توانیم آزادی را که نعمت بزرگ خداست، با همه ی برکاتی که در آن هست، به دست بیاوریم. اینها هدفهای امام است.
... جوهر اصلی در مکتب امام بزرگوار ما، رابطه ی دین و دنیاست. یعنی همان چیزی که از آن به مسئله ی دین و سیاست ودین و زندگی هم تعبیر می کنند. امام در بیان ارتباط دین و دنیا، نظر اسلام و سخن اسلام را به عنوان مبنا و روح واساس کار خود قرار داده بود. اسلام، دنیا را وسیله ای در دست انسان برای رسیدن به کمال می داند. از نظر اسلام، دنیامزرعه ی آخرت است. دنیا چیست. در این نگاه و با این تعبیر، دنیا عبارت است از انسان و جهان. زندگی انسان ها، تلاش انسان ها، خرد و دانایی انسان ها، حقوق انسان ها، وظایف و تکالیف انسان ها، صحنه ی سیاست انسان ها،اقتصاد جوامع انسانی، صحنه ی تربیت، صحنه ی عدالت. اینها همه میدان های زندگی است. به این معنا، دنیامیدان اساسی وظیفه و مسئوولیت و رسالت دین است. دین آمده است تا در این صحنه ی عظیم و در این عرصه ی متنوع،به مجموعه ی تلاش انسان شکل و جهت بدهد و آن را هدایت کند. دین و دنیا در این تعبیر و به این معنای از دنیا، ازیکدیگر تفکیک ناپذیرند. دین نمی تواند غیر از دنیا عرصه ی دیگری برای ادای رسالت خود پیدا کند. دنیا هم بدون مهندسی دین و بدون دست خلاق و سازنده ی دین، دنیایی خواهد بود تهی از معنویت، تهی از حقیقت، تهی از محبت و تهی از روح. دنیا - یعنی محیط زندگی انسان - بدون دین، تبدیل می شود به قانون جنگل و محیط جنگلی و زندگی جنگلی. انسان در این صحنه ی عظیم باید بتواند احساس امنیت و آرامش کند و میدان را به سوی تعالی و تکامل معنوی باز نماید. در صحنه ی زندگی باید قدرت و زور مادی ملاک حقانیت به حساب نیاید. در چنین صحنه ای، آنچه می تواند حاکمیت صحیح را بر عهده بگیرد، جز دین چیز دیگری نیست. تفکیک دین از دنیا به این معنی، یعنی خالی کردن زندگی و سیاست و اقتصاد از معنویت. یعنی نابود کردن عدالت و معنویت. دنیا به معنای فرصت های زندگی انسان، به معنای نعمت های پراکنده ی در عرصه ی جهان، به معنای زیبایی ها و شیرینی ها، تلخی ها و مصیبت ها، وسیله ی رشد و تکامل انسان است. اینها هم از نظر دین ابزارهایی هستند برای این که انسان بتواند راه خود را به سوی تعالی و تکامل و بروز استعدادهایی که خدا در وجود او گذاشته است، ادامه دهد. دنیای به این معنا، از دین قابل تفکیک نیست. سیاست و اقتصاد و حکومت و حقوق و اخلاق و روابط فردی و اجتماعی به این معنا، از دین قابل تفکیک نیست. لذا دین و دنیا در منطق امام بزرگوار ما مکمل و آمیخته و درهم تنیده ی با یکدیگر است و قابل تفکیک نیست.
باید همه و هرکس که کاری در دستش است، پیمان ببندد که راه امام را ادامه دهد
تاریخ: 18/3/1368
باید همه آحاد ملت - کوچک و بزرگ - مسئولان در سطوح مختلف و هرکس که کاری در دستش است، این نکته را حدیث نفس خود کند و پیمان ببندد که راه امام را ادامه دهد و به سمت هدفهای او حرکت کند. در این صورت، عشق و محبت و ارادت و شاگردی ما نسبت به او صادق خواهد بود، والا اگر در فراق او گریه کنیم و بر سروسینه خود بزنیم، ولی راه او را از سمت دیگر ادامه دهیم، محبت و احترام و وفاداری ما صادقانه نخواهد بود. وفاداری این است که عینا در همان خط و هدف او حرکت کنیم و به بیراهه نرویم.