اگر در جهتگیری کلی کارها از جمله، کارهای دوران مسئوولیت، خط رعایت تقوا را پیش بگیریم،خدای متعال توفیقات خودش را ارزانی خواهد داشت
تاریخ: 8/3/1384
اگر ما و شما در جهتگیری کلی کارهایی که در زندگی انجام می دهیم - و از جمله، کارهای دوران مسئوولیت - خط رعایت تقوا و احساس وظیفه و مسئوولیت را پیش بگیریم، خدای متعال هم توفیقات خودش را ارزانی خواهد داشت. یا أَیُّهَاالَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلًا سَدِیداً یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ.
... این چهار سال مسئوولیت را از دورانی که بناست برای آینده ی مادی زندگی تان منشا سودی باشد، خارج کنید. ممکن است انسان شصت سال، هفتاد سال، هشتاد سال عمر کند. در طول عمرش هم برای آینده ی خود فکر و تمهید ومقدمه سازی داشته باشد - فلان چیز را بخریم، فلان چیز را نگه داریم - ولی این چند سالی که وزیر هستیم، از دوره یی که باید به فکر آینده ی خود باشیم، خارج کنیم.
انگیزه ی کار در آغاز و در انجام کار نباید هیچ تفاوت کند
تاریخ: 4/6/1383
انگیزه ی کار در آغاز و در انجام کار نباید هیچ تفاوت کند. یک مولف وقتی کتابی را می نویسد، صفحه ی آخر را با همان همت و با همان انگیزه یی می نویسد که صفحه ی اول را شروع کرده. زیرا اگر صفحه ی آخر را شما ننویسید، یا دقت به خرج ندهید، یا با خط خوب ننویسید، کتاب ناقص خواهد شد.
هدف از قدرت اگر خدمت به مردم باشد، عبادت است و اگر منافع مادی شد، بزرگترین وزر و وبال برای انسان خواهد بود
تاریخ: 12/5/1384
قدرت اگر با هدف خدمت به مردم باشد، عبادت است. شاید هیچ عبادتی بالاتر از عبادت مسوولی نیست که به خاطر تلاش و خدمت به مردم، از راحت و آسایش و امنیت خود صرف نظر می کند. این روحیه ی خدمتگزاری، خاکساری،تواضع در مقابل مردم و شناخت عظمت مردم را برای خودتان حفظ کنید، که این نعمت بزرگی است. از خدای متعال لحظه یی غافل نشوید. این توفیقات به فضل و لطف الهی به ما داده می شود. باید خود را قابل رحمت وتفضلات روزافزون الهی کنیم. با یاد خدا و با توکل به خدا و با اخلاص در عمل، باید بتوانیم جلب رحمت الهی بکنیم. اگرجلب رحمت الهی شد، همه ی مشکلات آسان می شود و موانع از سر راه برخواهد خاست. اگر صادقانه در راه خدا کار کنیم، خدای متعال به ما کمک خواهد کرد.
اگر هدف قدرت، منافع مادی شد، قدرت، بزرگترین وزر و وبال برای انسان خواهد بود. کسانی که قدرت و منصب و مقام رابرای بهره مندی های خود، پر کردن کیسه های خود و دنیای خود می طلبند، آن جایی که منافع آنان با منافع مردم اصطکاک پیدا می کند، نمی توانند به نفع مردم کار کنند. قدرت به خودی خود نه نعمت است، نه نقمت. اگر برای خدا وبرای خدمت شد، نعمت است. اگر برای دستاوردهای مادی و ارضای هوس های انسانی شد، می شود نقمت.