برو گنج قناعت جوی و کنج عفایت نشین! حافظ
به نان خشک قناعت کنیم و جامه دلق که بار محنت خود به ز بار منت خلق سعدی
هر آنکه گنج قناعت به گنج دنیا داد فروخت یوسف مصری به کمترین ثمنی حافظ