بر در شاهم گدایی نکته ای در کار کرد گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود حافظ
ما آبروی فقر و قناعت نمی بریم با پادشه بگوی که روزی مقدر است حافظ
گر زمین را به آسمان دوزی ندهندت زیاده از روزی