توکل و توحید در امر روزی
و لو أنهم رضوا ما ءاتاهم الله و رسوله و قالوا حسبنا الله سیؤتینا الله من فضله و رسوله انا الی الله راغبون؛(1691) (در حالی که) اگر به آنچه خدا و پیامبرش به آنان داده راضی باشند، و بگویند: خداوند برای ما کافی است! و بزودی خدا و رسولش، از فضل خود به ما می بخشند؛ ما تنها رضای او را می طلبیم. (برای آنها بهتر است)!
توکل در روزی
و کأین من دابة لا تحمل رزقها الله یرزقها و ایاکم و هو السمیع العلیم؛(1692) چه بسا جنبنده ای که قدرت حمل روزی خود را ندارد، خداوند او و شما را روزی می دهد؛ و او شنوا و داناست.
خواست خدا در امر روزی
الله لطیف بعباده یرزق من یشاء و هو القوی العزیز؛(1693) خداوند نسبت به بندگانش لطف (و آگاهی) دارد؛ هر کس را بخواهد روزی می دهد و او قوی و شکست ناپذیر است!