روزی همه بر عهده خداست
و ما من دابة فی الأرض الا علی الله رزقها و یعلم مستقرها و مستودعها کل فی کتب مبین؛(1689) هیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست! او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را می داند؛ همه اینها در کتاب آشکاری ثبت است! [در لوح محفوظ، در کتاب علم خدا].
علم خدا و روزی
قل ان ربی یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر و لکن أکثر الناس لا یعلمون؛(1690) بگو: پروردگار من روزی را برای هر کس بخواهد وسیع یا تنگ می کند، (این ربطی به قرب در درگاه او ندارد)؛ ولی بیشتر مردم نمی دانند.
توکل و توحید در امر روزی
و لو أنهم رضوا ما ءاتاهم الله و رسوله و قالوا حسبنا الله سیؤتینا الله من فضله و رسوله انا الی الله راغبون؛(1691) (در حالی که) اگر به آنچه خدا و پیامبرش به آنان داده راضی باشند، و بگویند: خداوند برای ما کافی است! و بزودی خدا و رسولش، از فضل خود به ما می بخشند؛ ما تنها رضای او را می طلبیم. (برای آنها بهتر است)!