حُجره فاطمه، پرورشگاه زبدگان اولاد آدم
1. زنى كه در حجرهاى كوچك و خانه‌اى محقّر، انسان‌هایى را تربیت كرد كه نورشان از بسیط خاك تا آن سوى افلاك و از عالم ملك تا آن سوى ملكوت اعلى می‌درخشد.
﴿ صفحه 216 ﴾
صلوات و سلام خداوند بر این حجره محقّر كه جلوه‌گاه نور عظمت الهى و پرورشگاه زبدگان اولاد آدم است.(331)
2. یك كوخ چهارـ پنج نفرى در صدر اسلام داشته‌ایم و آن، كوخ فاطمه زهرا(علیها السلام) است. بركات این كوخ چند نفرى آن قدر زیاد است كه عالم را از نورانیت پر كرده است. كوخ‌نشینانِ این كوخ محقّر، در مراتب معنوى آن قدر بالا بودند كه دست ملکوتی‌ها هم به آن‌ها نمی‌رسد. جنبه‌هاى تربیتى این كوخ، آن قدر والا بوده است كه همه بركات در بلاد مسلمین، خصوصاً در مثل بلاد ما، همه از بركات آن‌هاست.(332)
3. این افرادى كه در خانه كوچك فاطمه(علیها السلام) تربیت شدند به حسب عدد چهارـ پنج نفر بودند و به حسب واقع، تمام قدرت حق‌تعالى را تجلى دادند. خدمت‌هایى كرده‌اند كه ما و شما و همه بشر را به اعجاب در آورده است.(333)
4. ناگهان شخصیتى عظیم كه از عصاره وحى الهى تغذیه و در خاندان سید رُسُل، محمد مصطفى، و سید اولیا، على مرتضى، تربیت یافته و در دامن صدیقه طاهره بزرگ شده بود، قیام كرد و با فداكارى بى‌نظیر و نهضت الهى خود، واقعه بزرگى به وجود آورد كه كاخ ستمكاران را فروریخت و مكتب اسلام را نجات بخشید.(334)
ساده‌زیستى فاطمه زهرا(علیها السلام)
1. حضرت امیر(علیه السلام) خلیفه مسلمین بود؛ خلیفه مملكتى كه شاید ده برابر ایران بود؛ از حجاز تا مصر و آفریقا و مقدارى هم از اروپا. این خلیفه، بسیار ساده می‌زیست و به حسب نقل، در خانه‌شان پوستینى داشتند كه به هنگام شب خودش و حضرت فاطمه(علیها السلام) بر آن می‌خوابیدند و به هنگام روز، علوفه شترش را روى همین پوست می‌ریخت. پیغمبر هم همین شیوه را داشت. اسلام، این است.(335)
﴿ صفحه 217 ﴾
امامت، از منظر زهرا(علیها السلام)
تشكیل حكومت براى حفظ نظام و وحدت مسلمین است؛ چنان‌كه حضرت زهرا(علیها السلام) در خطبه خود می‌فرماید:«امامت، براى حفظ نظام و تبدیل افتراق مسلمین به اتحاد است(336)».(337)