راز ادامه‌ی غیبت
با توجه به رویکرد هر چه مادی‌تر شدن جهانِ موجود، كسی كه منتظر تجلی کامل انوار غیب است حتماً به وضع موجود «نه» می‌گوید. انسانِ منتظر آنقدر بصیرت دارد که تكنیك و نظم و بهداشتِ فرهنگ غربی حجاب او نگردد و متوجه است رویکرد فرهنگ غربی به حجاب‌بردن عالم غیب است و نتیجه‌ی چنین فرهنگی آن است که باطنی‌ترین حقیقتِ غیبی یعنی حضرت صاحب الأمر(عج) در غیبت می‌ماند، چون قداست‌ها از معنی فرو افتاده و این ظلمانی‌ترین حادثه‌ی تاریخ است که با شناخت آن، اولین قدمِ رجوع به امامت واقع خواهد شد. ولی اگر در عین رعایت آداب دینی نتوانیم به فرهنگ غربی «نه» بگوییم هرگز امکان رجوع به امامی که مقام او غیبی‌ترین مقام‌ها است، برایمان پیش نمی‌آید تا آن‌جا که ممکن است در اردوگاهی قرار بگیریم که آن اردوگاه مقابل حضرت صاحب الامر(عج) است، همچنان که بعضی از مقدس مآب‌ها با حضرت روح الله(رض) به مقابله ایستادند و اصالت را به فرهنگ غربی دادند.(43) انسان منتظر از یک طرف باید معنی ظهور حضرت بقیة الله(عج) در آخر الزمان را بشناسد و بفهمد در آن شرایط چه چیزی ظهور می‌کند و چگونه زمانه امکان ارتباط با باطنی‌ترین بُعد هستی را پیدا می‌نماید و از طرف دیگر بفهمد ظلمات آخرالزمان چگونه و با چه هویتی می‌تواند انسان را از ارتباط با آن حقیقتِ غیبی محروم و به خود مشغول کند. به عبارت دیگر انسان منتظر باید وضع موجود و وضع مطلوب را عمیقاً بشناسد تا بتواند درست عمل کند و دنیای مدرن را با نگاه عبرت بنگرد و نه با نگاه حسرت. باید روشن شود چون ما از حضور در محضر حقایق غیبی چشم برداشتیم مظهر عمیق‌ترین ابعاد غیبی، غیبت خود را ادامه می‌دهد و تا چشم‌ها و نگاه‌ها و قلب‌ها خود را در محضر عالم غیب نبرد حضرت صاحب الامر(عج) به ظهور نمی‌آیند. بسیار ضرورت دارد تا حضرت با آن شخصیت قدسی در عالَم ظهور کنند و لذا باید عالَم خود را به مرتبه‌ای سیر دهیم که امکان ظهور آن حقیقت غیبی فراهم شود، زیرا بنا نیست با ظهور آن حضرت دوباره همان شرایطی تکرار شود که پدران او با آن روبه‌رو بودند.
دنیایی که غیب را نمی‌شناسد هرگز جایگاه قداست‌ها را نخواهد شناخت تا روبه سوی آن عالم کند و شخصیت علمی حضرت امام خمینی(رض) را زمینه‌ساز ظهور ولایت حضرت صاحب الزمان(عج) بیابد، آنقدر گرفتار حجاب ظلمات دوران و غلبه‌ی آن بر امور می‌باشد که منتظر است حضرت روح الله(رض) به موزه‌ی تاریخ سپرده شود. این‌ها گرفتار روح شیطانیِ دجّالی هستند كه با یك چشم همه‌چیز را می‌بیند، همان‌طور که دجّال یك چشم دارد و بدون توجه به ابعاد غیبی عالم، یك بُعد از ابعاد عالم را می‌نگرد.(44) مسلّم كسی كه کاستی‌ها و نقص‌های دجّال را نشناسد گرفتار او می‌شود و از شرایط ظهور غیب چیزی درک نمی کند و در این زمان، اصالت را به فرهنگ غرب می‌دهد، غافل از این‌که نور غیبیِ ولایتِ تامّه در حال ظهور است تا همه‌ی غرب را به موزه بسپارد. این است تفاوت اساسی انسان منتظر با انسانی که از فرهنگ انتظار بیرون است و هرگز به انتظاری که به خودی خود فرج است دست نمی‌یابد.
چگونگی رهایی از دجّال
«نه»گفتن به وضع موجود، وقتی ممكن است كه اولاً: جایگاه تاریخی وضع موجود را نسبت به ظهور باطنی‌ترین بُعد هستی بشناسیم. ثانیاً: نسبت به جایگاه تاریخی وضع مطلوب، خود آگاهی كامل داشته باشیم و تحقق آن را با تمام وجود حس كنیم تا آن حدّ که به تعبیر امام صادق(ع): «كَمَنْ كَانَ مَعَ الْقَائِمِ فِی فُسْطَاطِه»(45) مانند کسی باشیم که در جبهه‌ی حضرت قائم(عج) با آن حضرت به‌سر می‌برد. در این صورت است که گرفتار فریب‌های دوران نخواهید شد. مگر جز این است كه دجّال غیب را پنهان می‌كند و ما را به ظواهر عالمِ محسوس مشغول می‌نماید؟ پس اگر کسی با حقایق غیبی آشنا باشد چگونه فریب پیشنهادهای یک بُعدی او را می‌خورد؟ و معنی شناخت امام زمان(عج) نه‌تنها به معنی توجه به حقایق غیبی بلکه به معنی شناخت باطنی‌ترین ابعاد غیب می‌باشد و تنها از این طریق می‌توان از تردستی‌های دجّال رها شد و متوجه گشت دنیای موجود با همه‌ی جذابیت‌هایش به اندازه‌ی تریِ عطسه‌ی بزی ارزش نخواهد داشت و این شروع مبارکی است که با شناخت وضع موجود و حجابی که نسبت به غیب پدید آورده کلید می‌خورد و تعجب می‌کنیم چگونه بعضی‌ها ولایت کفر را به رسمیت می‌شناسند و از نظام وِلایی که ولایت الهی را محقق می‌کند گریزانند. نظام ولایی، نظامی است كه در آن نقش غیبِ عالم در همه‌ی روابط و ارزش‌ها غلبه دارد و همه‌ی نظرها به غیب است، ابزارهای دنیا در حدی ارزش دارند كه حجاب عالم غیب نشوند و محبوب غایبِ ما را در غیب نگه ندارند.
با توجه به جنبه‌ی ظلمانی جهان امروز وظیفه‌ی ما است که تلاش کنیم ذات فرهنگِ به اصطلاح مدرن شناخته شود زیرا آن فرهنگ حجاب ظهور حضرت صاحب الامر(عج) است. این به آن معنی نیست که از فردا به ابزارهای دنیای مدرن پشت كنیم، اصلاً این کار در حال حاضر شدنی نیست، عمده آن است که متوجه باشیم فرهنگی که در باطنِ تكنیك غربی نهفته است فرهنگ انقطاع از عالم قدس و معنویت است و غیب عالم را در حجاب می‌برد و بشر را از حضور در عالم غیب محروم می‌کند. اگر از این نکته غافل شویم به جای استفاده از تکنولوژی غربی، مسحور تكنیك می‌شویم و نظرهایمان از وضع مطلوب برداشته می‌شود. این یك قاعده است كه اگر انسان كفر را که حجاب حقیقت است نبیند، كفر او را اشغال می‌كند و این است معنی شناخت انحراف‌های وضع موجود.
طلوع بصیرت
نور قرآن به جدّ ما را متوجه حجاب‌های دنیای مدرن می‌كند، قرآن آمده است كه به ما نشان بدهد كفر، حجاب حق و حقیقت است. مگر می‌شود كفر را نشناسید و به ایمان رجوع کنید؟ وقتی كفر شناخته شد و معلوم شد چگونه حجابِ حقیقت می‌شود و وقتی وضع مطلوب را درست تصور کردیم بصیرت واقعی طلوع می‌کند.
امام صادق(ع) می‌فرمایند: هرچه این امر، یعنی زمان غیبت، نزدیك‌تر شود، تقیّه شدید‌تر می‌گردد. زیرا آن چنان حق در حجاب می‌رود كه شما نمی‌‌توانید آن را اظهار کنید. تقیّه فقط این نیست كه برای حفظ جان خود و دیگران عقاید خود را اظهار نکنید بلکه اگر ملاحظه کردید جامعه حرفِ حق شما را نمی‌فهمد، باید از اظهار آن خودداری نمائید. حضرت در آن روایت می‌فرمایند هرچه به زمانِ غیبت نزدیك‌تر می‌شویم آن چنان غفلت از غیب برعالم حاكم می‌شود و کثرات همه‌ی توجه‌ها را به خود جلب می‌کند كه مؤمنین چاره‌ای جز تقیّه ندارند. در این صورت بیشتر باید منتظر فرجی بود که به کمک آن چشم دل انسان‌ها گشوده می‌شود و در همین رابطه حضرت صاحب الامر(عج) به محمد بن عثمان توصیه می‌فرمایند: «وَ أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِكَ فَرَجُكُم »(46) برای تعجیل فرج، بسیار دعا كنید كه فرجِ شما در آن است. با توجه به این امر باید دعا کرد مردم متوجه عالَمی شوند که آن عالَم فقط با ظهور حضرت صاحب الامر(عج) محقق می‌شود.(47)
باید مردم توان فهم جایگاه امام را داشته باشند و بدانند مطلوب آن‌ها چیزی است که بدون حاکمیت امام معصوم محقق نمی‌شود. این که فرمودند: فرج شما در این است که جهت تعجیل فرج، دعا کنید برای این است كه در فرج الهی شعوری پیدا می‌شود که مردم می‌توانند امام را درک کنند و چون هم اکنون امام، حیّ و حاضرند باید بتوانیم از نور ولایت آن حضرت در دوره‌ی غیبت‌شان در امر تعجیل فرج استفاده كنیم. چون حضرت هم‌اکنون هستند و آماده‌اند به زندگی‌ها روشنی ببخشند تا شایستگی حضور در محضر امام برای جامعه حاصل شود و حضرت ظهور کنند و مردم بتوانند با باطنی‌ترین بُعد هستی مرتبط شوند.