چکیده
پیام عمده خطبه 174 نهج البلاغه، هشدار بر غافلان است. امیر المؤمنین حضرت علی (ع) در این خطبه، ابتدا با بیان استدلالی و آنگاه با زبان تمثیلی و انگیزشی موثر، وضعیت غافلان و بی خبران را ترسیم می کند و سپس به بیان مناقب جمیل و مقامات جلیل خودشان می پردازند تا غافلان را تو جیهی باشد بر منزلت کسی که هشدارشان می دهد. لم و آگاهی بر احوال فرد و عواقب امور آنها، راز دانی و وقوف(ره) اسرار الهی، صدق گفتار و حقیقت گویی و پیشگام بودن در انجام اوامر الهی و اجتناب از معاصی، مناقبی است که در این فراز از خطبه ذکر می شوند تا نشان دهد که هشدار دهنده بر غفلت در عین هوشیاری است و مانند موعظه کنندگانی نیست که به وسیله وعظ خود پرده ای دیگر از غفلت بر دیدگان خویش می افکنند.
174
من خطبه له علیه السلام
ایها الغافلون غیر المغفول عنهم و التارکون و الماخوذ منهم، مالی اراکم عن الله ذاهبین، والی غیره راغبین، کانکم نعم اراح بحا سائم الی مرعی و بی و مشرب دوی. انما هی کالمعلوفه للمدی. لا تعرف ماذا یراد بحا اذا احسن الیها، تحسب یومها دهرها، و شبعها امرها. ولله لو شئت ان اخبر کل رجل منکم بمخرجه و مولجه و جمیع شانه لفعلت، ولکن اخاف ان تکفروا فی برسول لله و صلی الله علیه و آله الا و انی مفیضیه الی الخاصه ممن یومن ذلک منه. والذی بعثه بالحق، و اصطفاه علی الخلق، ما انطق الا صادقا و قد عهد الی بذلک کله و بمهلک من یهلک، و منجی من ینجو، و مال هذا الامر. و ما ابقی شیئا یمر علی راسی الا افرغه فی اذنی و افضی به الی. ایها الناس انی و الله ما احثکم علی طاعه الا و اسبقکم الیها، و لا انها کم عن معصیه الا و اتناهی قبلکم عنها.