1829. غرور طاووس
یمشی مشی المرح المختال، و یتصفح ذنبه و جناحیه، فیقهقه ضاحکاً لجمال سرباله .
طاووس همچو موجودی متکبر که به حسن خود می نازد گام برمی دارد و در زیبایی دم و دو بال خود، اندکی می نگرد، سپس با قهقهه می خندد و این قهقهه برای زیبایی جامه و رنگ آمیزی بال های وی است. (1823)
1830. حسودان خرد
عجب المرء بنفسه، احد حساد عقله .
عجب و خودپسندی مرد، یکی از حسودان خرد اوست. (1824)
1831. تنهایی هراس انگیز
لا وحده اوحش من العجب.
هیچ تنهایی هراس آورتر از خودبینی نیست. (1825)