825. صرف نیکی در موردش
لیس لواضع المعروف فی غیر حقه، و عند غیر أهله، من الحظ فیما أتی ألا محمدة اللئام، و ثناء الاشرار، و مقالة الجهال، مادام منعماً علیهم .
برای ان که نیکی ها را در غیر موردش و در اختیار غیر اهلش قرار دهد، بهره ای جز ستایش انسان های پست و درود گفتن ناکسان و گفتار نادانان نیست، و این ها نیز تا وقتی که به آن ها بخشش می کند، می باشد. (820)